فن آوری مایع سازی شناور؛فرصت ها و چالش ها

در حال حاضر تعداد قابل توجهی میادین گازی به دلیل حجم کم ذخیره گازی و همچنین دوری از مناطق مصرفی، مورد اکتشاف و بهره برداری قرار نگرفته اند. بطور تقریبی برآورد می شود که در حدود 1400 میدان گازی با حجم ذخیره 5- 25/0 تریلیون فوت مکعب وجود دارند که از طریق روش های استاندارد موجود قابل بهره برداری نمی باشند. همچنین میزان گازهای همراه نفتی دریایی که به دلیل پراکندگی و فاصله زیاد از بازار مصرف سوزانده می شوند مقادیر قابل توجهی است. عمده میادین کوچک با ظرفیت 3-5/0 تریلیون فوت مکعب در منطقه آسیا و خاورمیانه واقع شده اند که در منطقه آسیا بخش اصلی آن میادین دریایی بوده و می بایست از تکنولوژی های مایع سازی شناور به منظور بهره برداری از آنها استفاده نمود.
در برخی موارد به دلیل دوری میادین دریایی از تاسیسات خشکی و یا عمق زیاد میدان، انتقال گاز از طریق خط لوله با توجه به ملاحظات فنی و اقتصادی امکان پذیر نبوده و می بایست از تاسیسات مایع سازی شناور (FLNG)[1] به منظور بهره برداری اقتصادی از منابع گازی استفاده نمود.  
بطور کلی استفاده تکنولوژی مایع سازی شناور LNG شامل موارد زیر می شود: بهره برداری اقتصادی از میادین گازی دریایی کوچک با حجم ذخیره 5-5/0 تریلیون فوت مکعب، بهره برداری اقتصادی از میادین گازی دریایی متوسط دور افتاده که فاصله زیادی از تاسیسات خطوط لوله و خشکی داشته و نیازمند سرمایه گذاری بالایی جهت انتقال از طریق خط لوله باشند، بهره برداری سریع و بدون نیاز به سرمایه گذاری هنگفت در میادین بزرگ دریایی، بهره برداری اقتصادی از گازهای همراه میادین نفتی دریایی که سوزانده شده و یا مجددا تزریق می شوند.