بررسی اضطراب مرگ در دانشجویان فوریت پزشکی و تکنسین های اورژانس سبزوار در سال 1392

اضطراب مرگ به عنوان ترس از مردن خود و دیگران تعریف می گردد. آگاهی از مرگ غیرقابل گریز بوده و اضطراب همراه آن به رفتارهای گوناگونی منجر می شود . در این میان مراقبین بهداشتی درمانی بیش از سایرین در معرض این نوع اضطراب قرار دارند.به ویژه زمانی که مرگ ناگهانی و غیرمنتظره ای روی می-دهد، اختلال عملکرد واضحی در میان کارکنان بخش اورژانس دیده می شود.این پژوهش با هدف بررسی اضطراب مرگ و عوامل مرتبط با آن در دانشجویان فوریت پزشکی و تکنسین های اورژانس انجام گردید.
مطالعه حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی مقطعی و نمونه گیری به روش سرشماری بود، که بر روی 157 نفر تکنسین اورژانس (75 نفر) و دانشجویان فوریت پزشکی(82 نفر)شهرستان سبزوار انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش، پرسشنامه ی دو قسمتی شامل مشخصات فردی- اجتماعی و عوامل موثر بر میزان اضطراب مرگ و پرسشنامه استاندارد اضطراب مرگ تمپلر بود. داده ها از طریق نرم افزار آماری Spssبااستفاده از آزمون های تی تست، همبستگی و رگرسیون تجزیه و تحلیل گردید.
یافته ها نشان داد بین میانگین نمره اضطراب مرگ دانشجویان فوریت (6/2±41/.24) و تکنسین های اورژانس (7/6±27/26) تفاوت آماری معنی داری وجود دارد( 0.000=P). همچنین میانگین اضطراب مرگ در دانشجویان با تاهل، وضعیت استخدامی، مدرک تحصیلی، سن و شغل (دانشجو / تکنسین) (0.000=p) رابطه آماری معنی دار داشت و در تکنسین های اورژانس میانگین اضطراب مرگ با حیات والدین (0.088>P )، علاقه به رشته و تعداد نوبت های کاری و ماموریتها ( 0.123>P )رابطه آماری معنی دار نبود.
با توجه به اینکه اضطراب مرگ بر کیفیت عملکرد و سلامت پرسنل علوم پزشکی تاثیر گذار است، لذا توجه به میزان شیوع آن و ارائه راهکارهای تعدیل آن ضروریست. سیستم های حمایتی از کادر اورژانس و فوریت پزشکی باید وارد عمل شده و در حیطه ی آموزشی نیز تکنیک های مقابله با استرس و اضطراب آموزش داده شود.