تاثیر پوشش های خوراکی بر حفظ ترکیب های زیست فعال و طولانی کردن دوره نگهداری اناردانه رقم رباب نی ریز

در این پژوهش، تاثیر پوشش های خوراکی کیتوزان، نانوکیتوزان، متیل سلولز و پکتین بر حفظ ترکیب های زیست فعال و افزایش ماندگاری اناردانه رقم رباب نی ریز (Punica granatum L. cv. Rabbab-e-Neyriz) بررسی شد. اناردانه ها با محلول کیتوزان 5/1 درصد، متیل سلولز 3 درصد، پکتین 3 درصد و نانوکیتوزان خالص (100 درصد) پوشانده شدند و در دمای 5 درجه سلسیوس به مدت 16 روز نگهداری و با فاصله زمانی هر چهار روز یک بار ارزیابی شدند. در پایان 16 روز نگهداری در دمای 5 درجه سلسیوس در همه نمونه ها به جز نمونه های تیمارشده با کیتوزان 5/1 درصد، آلودگی قارچی مشاهده شد. بیشترین و کمترین کاهش وزن اناردانه ها به ترتیب در تیمار شاهد و تیمار کیتوزان 5/1 درصد به دست آمد. پوشش های خوراکی به ویژه کیتوزان به طور معنی داری از کاهش میزان آنتوسیانین کل و اسید آسکوربیک اناردانه ها جلوگیری کردند. فنول کل و فعالیت پاداکسندگی (آنتی اکسیدانی) آب میوه در مدت انبارداری کاهش یافت، هرچند پوشش کیتوزان به طور معنی داری باعث حفظ ترکیب های زیست فعال شد. پوشش های خوراکی به ویژه کیتوزان باعث حفظ مواد جامد محلول، اسیدیته کل و شاخص طعم آب میوه در مقایسه با شاهد شد. در کل، تیمار کیتوزان به طور موثری باعث کاهش از دست دادن آب، کاهش ضایعات اناردانه ها و حفظ ترکیب های زیست فعال در مدت انبارداری شد.