تاثیر همزیستی قارچ قارچ ریشه بر ویژگی های رویشی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی چهار جنس گراس سردسیری در شرایط تنش خشکی

به منظور ارزیابی اثرگذاری های سه گونه قارچ قارچ ریشه یا میکوریزا (clarum Glomus، Glomus fasiculatum و mosseae Glomus) و تنش خشکی (با سه سطح رطوبتی 80 ، 55 و 30 درصد ظرفیت زراعی) بر ویژگی گراس های لولیوم چندساله (Lolium perenne)، پوآی چندساله (Poa pratensis)، فستوکای پابلند (Festuca aurandiancea) و اگروپیرون (Agropyron elongatum)، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در گلخانه با استفاده از گلدان های استوانه ای انجام شد. نتایج نشان داد، بیشترین درصد پرگنه (کلنی) سازی ریشه را گراس لولیوم چندساله با گونه موسه آو کمترین درصد را پوآی چندساله با گونه کلاروم داشتند. درصد پرگنه سازی هر سه گونه قارچ با ریشه لولیوم چندساله و فستوکای پابلند در نتیجه تنش خشکی، کاهش ولی درصد پرگنه سازی گونه های کلاروم و فسیکولاتوم با ریشه اگروپیرون و پوآی چند ساله افزایش یافت. قارچ های فسیکولاتوم و موسه آ، سبزینه (کلروفیل) و کارتنوئید برگ گراس های همزیست با آن ها را در بالاترین سطح تنش، بیش از 38 درصد افزایش دادند. گراس های همزیست با موسه آبیشترین محتوای نسبی آب برگ و کمترین نشت یونی و مالون دی آلدهید را نسبت به گراس های همزیست با دیگر گونه های قارچ داشتند. درمجموع قارچ ریشه توانست تاثیر سوء تنش خشکی بر چمن را کاهش دهد ولی تمایل به همزیستی و تاثیر گونه های مختلف آن بر گراس های تحت تنش متفاوت بود.