حذف موثر سم ارگانوفسفره ایمیداکلوپراید از نمونه های آبی توسط نانوذرات مغناطیسی سیلیکا اصلاح شده به عنوان نانوجاذب قابل بازیافت

سموم کشاورزی از جمله مهمترین آلاینده های موجود در صنایع کشاورزی میباشندکه باعث آلودگی محیط زیست می شوند .بنابراین هدف اصلی این پژوهش حذف سم ایمیداکلوپراید از آب آلوده با استفاده از نانوذرات مغناطیسی سیلیکا اصلاح شده می باشد.
آزمایشات در مقیاس آزمایشگاهی و به صورت ناپیوسته انجام شد. مشخصات فیزیکی و ساختاری جاذب سنتز شده با تکنیک SEM مورد آنالیز قرار گرفت. برای تعیین ایزوترمهای تعادلی و سینتیک های فرایند جذب، تاثیر پارامترهایی نظیر pH ، غلظت اولیه سم ایمیداکلوپراید، دوز جاذب و زمان تماس مورد مطالعه قرار گرفت. همچنین بازیافت نانو جاذب نیز تا 4 مرتبه انجام شد.
در این تحقیق بهترین راندمان 97/85% در زمان 67 دقیقه، مقدار جاذب 0/06 گرم بر لیتر، مقدار سم 15/6 میلی گرم بر لیتر و در pH=6/5 اتفاق می افتد.ضریب همبستگی مدل ایزوترم لانگمویر (R2=09843) بیشتر از مدل فروندلیچ (R2=0/8) است. بنابراین مدل ایزوترم لانگمویر برای پیشبینی رفتار جذب سم ایمیدوکلوپراید توسط نانوجاذب از محیط آبی معرفی میگردد و هم چنین سینتیک واکنش تطابق خوبی با معادلات شبه درجه دوم از خود نشانداد.
حذف سم ایمیداکلوپراید از آب آلوده با استفاده از نانوذرات مغناطیسی سیلیکا اصلاح شده کارآمد و قابل بازیافت میباشد.