شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر ارزیابی عملکرد نظام مدیریت دانش (مطالعه موردی: یک دانشگاه دفاعی)

تحرک سازمان ها در جهت سازمان های یادگیرنده از الزامات پیشرفت در محیط پویا، چالشی، به سرعت در حال تغییر امروز است. مدیریت دانش مبادله دانش و خلاقیت را تشویق کرده و در نتیجه منجر به بهینه سازی عملکرد و بهره وری در سرمایه فکری می شود. در مقاله حاضر، در راستای دستیابی به هدف تحقیق، یعنی تبیین چارچوبی جهت ارزیابی عملکرد سیستم مدیریت دانش، ادبیات موضوع مورد بررسی قرار گرفت و چارچوب اولیه تحقیق معرفی گردید. به منظور تایید چاچوب اولیه، روش دلفی ساعتی و جهت محاسبه درجه اهمیت معیارها، تکنیک فرآیند تحلیل سلسله مراتبی فازی (AHP) بکارگرفته شد. در این راستا از نظرات 30 تن از کارشناسان و خبرگان موجود در حوزه مدیریت دانش در یک دانشگاه نظامی استفاده گردید. یافته های تحقیق نشان داد شاخص «یادگیری و کاربرد واقعی دانش در سازمان» با وزن 400/0 از دیدگاه خبرگان بالاترین درجه اهمیت را کسب نمود. شاخص های «زیرساخت سازمانی مناسب مدیریت دانش»، «وجود فرهنگ خلق و تعاملات دانش»، «بهبود کیفیت و بازدهی سازمان» و «رضایت ذینفعان از سیستم» به ترتیب در اولویت های بعدی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که باید در ارزیابی عملکرد سیستم مدیریت دانش سازمان ها شاخص ها و ملاک هایی چون کاربردی بودن واقعی دانش در سازمان، وجود پدیده یادگیری و فرهنگ تعاملات دانشی میان کارکنان، بررسی وجود یک نظام فناوری اطلاعات و زیرساخت امن و مناسب با دقت بالاتری مورد بررسی قرار گیرند. طراحی و ایجاد نقشه دانش با در نظر داشتن و شناسایی حوزه های مختلف دانش دفاعی در سازمان، نگاشت و ذخیره دانش کارکنان با توجه به نقشه دانشی، شناسایی و تهیه فهرست خبرگان سازمانی در حوزه های مختلف به همراه مجاری ارتباطی آن ها، به تسهیم عادلانه دانش در سازمان های نظامی کمک می کند.