عوامل موثر در ورود مناسب ایران به سازمان تجارت جهانی

پیوستن به سازمان تجارت جهانی یکی از ابعاد جهانی شدن است و باعث می شود که تجارت آزاد بهتر صورت گیرد. ولی برای اینکه از این تجارت آزاد سوء استفاده نشود، باید قوانین تکمیلی و موافقت نامه هایی به قوانین سازمان تجارت جهانی متصل باشد، یکی از آنها، موافقت نامه تریپس است که درخصوص حقوق مالکیت فکری است. حقوق مالکیت فکری عبارت است از حقوق ناشی از خلاقیت های فکری در زمینه های علمی، صنعتی، ادبی و هنری که از راه دانش، هنر یا ابتکار آفریننده آن پدید می آید. البته قوانین سازمان تجارت جهانی و حقوق مالکیت فکری، با وجود مزایایی که دارند، دارای نواقصی نیز می باشند. با توجه به اینکه ایران عضو ناظر سازمان تجارت جهانی است، در آینده زود یا دیر باید به عنوان عضو قطعی محسوب شود، بنابراین در این دوران لازم است مقدمات حضور را فراهم نماید، لذا در این تحقیق، عواملی استخراج گردیدند که برای آمادگی حضور ایران در سازمان تجارت جهانی موثر می باشند. ضمنا برای انجام این تحقیق، ابتدا مقالات با موضوعات حقوق مالکیت فکری و سازمان تجارت جهانی استخراج و مقالات مرتبط تر با این دو عنوان جداسازی و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند، و در مرحله بعد، با توجه به تجزیه و تحلیل صورت گرفته در مقالات منتخب مرور شده، و وجود ارتباطات در بعضی از متغیرها با یکدیگر، و ترکیب آنها با استفاده نظرات خبرگان، عوامل مهم این دو مقوله، دسته بندی گردیدند. و در نهایت با توجه به اینکه این موارد از عوامل موثر در سازمان تجارت جهانی و حقوق مالکیت فکری محسوب می شدند، پیشنهاداتی درخصوص آنها ارایه شد که باعث تقویت آنها می گردد و منجر به آمادگی ایران در دوران قبل از ورود به سازمان تجارت جهانی می شود. این عوامل در دو گروه دسته بندی شدند: 1) عامل حقوق مالکیت فکری که عوامل فرعی آن عبارتند از: الف) عوامل انگیزشی، ب) عوامل ارتباطی، ج) قوانین مالکیت فکری، د) عوامل مرتبط با روش های انتقال فناوری، ه) عوامل بازاری، و) منافع عمومی، ر) عوامل مرتبط با تعامل حقوق بشر با حقوق مالکیت فکری. 2) عامل سازمان تجارت جهانی که عوامل فرعی آن عبارتند از: الف) عوامل زیرساختی، ب) عوامل نظارتی، ج) عوامل مرتبط با چالش های داخلی، د) عوامل تقلیدی، ه) عوامل تشویقی، و) عوامل پیش اصلاحات، ر) عوامل حقوقی.