تاثیر محلولپاشی اوره، اسید آسپارتیک و اسید گلوتامیک بر ویژگی های رشدی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه آگاستاکه (Agastache foeniculum)

آگاستاکه(Agastache foeniculum) گیاهی علفی، چندساله، معطر و متعلق به خانواده نعناع (Lamiaceae) می باشد. اسانس این گیاه دارای خواص ضدقارچی و ضدباکتریایی بوده و در صنایع غذایی و داروسازی مورد استفاده قرار می گیرد. تحقیق حاضر به منظور بررسی برگپاشی اوره و اسیدهای آمینه بر خصوصیات مورفوفیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه آگاستاکه، به صورت یک آزمایش گلدانی در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل محلول پاشی اوره (در غلظت های 5/0، 1 و 2 گرم در لیتر)، اسیدآسپارتیک (در غلظت های 100، 200 و 300 میلی گرم در لیتر)، اسیدگلوتامیک (در غلظت های 100، 200 و 300 میلی گرم در لیتر) و شاهد (بدون محلول پاشی) بودند. نتایج نشان داد که کاربرد برگی اوره و اسیدهای آمینه تاثیر معنی داری بر صفات رشدی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی داشتند. بیشترین و کمترین ارتفاع بوته، تعداد و سطح برگ، قطر ساقه و وزن خشک برگ و ساقه به ترتیب در تیمار 2 گرم در لیتر اوره و شاهد بدست آمد. محلول پاشی اوره و اسیدهای آمینه مقادیر رنگدانه های فتوسنتزی، محتوی پرولین، قندهای محلول کل، پروتئین کل و نیتروژن برگ ها را در مقایسه با شاهد افزایش داد. با افزایش غلظت اسیدهای آمینه مقادیر پروتئین کل، قند های محلول کل، پرولین، محتوی نیتروژن و کلروفیل برگ ها افزایش یافت. در مجموع یافته های این تحقیق نشان داد که اگرچه در مورد اکثر صفات مورد مطالعه، بیشترین تاثیر در تیمار 2 گرم در لیتر اوره مشاهده گردید اما اسیدهای آمینه نیز به واسطه بهبود ویژگی های رشدی و فیزیولوژیکی می توانند به عنوان منابع جدید نیتروژن در تغذیه گیاهان مورد استفاده قرار گیرند.