رهیافت فرهنگ استراتژیک ملی در الگوی دیپلماسی فرهنگی چندجانبه با تاکید بر امنیت فرهنگی

رهیافت «فرهنگ استراتژیک» عبارت است از وجوه پای های، مشترک و مبتنی بر هویت جمعی در قلمرو ملی و منطقه ای؛ که در چارچوب شاکله ی امنیت فرهنگی مرتبط با امنیت ملی، بتوان الگویی جدید و بدیل را صورت بندی نمود و به اعتبار آن، برای پیشگیری از وقوع منازعات داخلی و تحکیم و تقویت روابط جمعی ملی و منطقه ای بتوان راهحلی کارآمد و پایدار ارایه کرد. ضرورت طرح این رهیافت، با پیچیده ترشدن شرایط و اوضاع کشور و منطقه رابطه ای مستقیم دارد و بر این امر دلالت میکند که رهیافت های سخت افزاری (نظامی) و سیاسی، به رغم لازم بودنشان، برای حل بسیاری از مسایل و گسترش امنیت و رفاه در جوامع، از کارآیی و کفایت لازم برخوردار نیستند. این مقاله در راستای تعمیق و تکمیل الگوی پایه ی پیشرفت، به ویژه ارایه ی الگویی برای پیشنویس سند تدابیر (نظام سازی) تنظیم و تدوین شده است. از این رو، با مفروض قراردادن پایه ی «ایمانی» برای امنیت، ضمن اتخاذ رهیافت فرهنگی استراتژیکی، امنیت فرهنگی را با توجه به رویکرد سازه انگارانه و گذار از رویکرد رئالیستی، توضیح می دهد و با معرفی راهبردهای داخلی و خارجی در جهت فراهم نمودن زمینه های الگوی دیپلماسی چندجانبه، الگویی عملی را به تصویر می کشد.