تاثیر فعالیت بدنی منتخب بر هماهنگی چشم و دست دانش آموزان نارسانویس

دانش آموزان نارسانویس دانش آموزانی هستندکه علیرغم هوش طبیعی بسیار بد می نویسند. برخی از محققان عقیده دارند که بدنویسی این کودکان عمدتا به دلیل عدم هماهنگی حرکتی آنان است. هماهنگی طرح یابی بدن و اندامها در ارتباط با اشیاء و رخدادهای محیطی است و از آنجا که یکی از مشکلات عمده در نوشتن، هماهنگی چشم و دست است، در تحقیق حاضر تاثیر یک دوره فعالیت بدنی منتخب بر هماهنگی چشم و دست کودکان نارسانویس بررسی شد. پژوهش حاضر روی 20 دانش آموز پسر با دامنه سنی12 تا 13سال از شهرستان میناب هرمزگان انجام شد. دانش آموزان از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه آزمایش به مدت 12جلسه (45 دقیقه) تمرینات ورزشی با توپ و راکت را اجرا کردند. از مجموعه آزمون لینکلن _اوزرتسکی در دو نوبت پیش آزمون - پس آزمون استفاده شد. داده ها با آزمون تی مستقل و من ویتنی و آزمون تی همبسته و ویلکاکسون بررسی شد. نتایج نشان داد که برنامه منتخب فعالیت بدنی موجب پیشرفت درهماهنگی چشم -دست شد (05/0≥P). همچنین گروه آزمایش از هماهنگی بهتری نسبت به گروه کنترل برخوردار شد (05/0≥P). از این رو توصیه می شود از ضربات ساده توپ و راکت در تمامی مدارس، خصوصا مدارسی که دانش آموز نارسانویس دارند استفاده شود.