بررسی پتانسیل خورندگی و رسوب گذاری آب های زیر زمینی دشت دزفول اندیمشک با استفاده از تکنیک زمین آمار

خصوصیات کیفی آب های زیر زمینی به عنوان یکی از شاخص های مهم جهت برنامه ریزی مصرف منابع آب هر دشت بوده که بر نوع مصرف تاثیر گذار است. خورندگی و رسوبگذاری آب یکی از مشکلات کیفی منابع آب زیر زمینی است که بر مدیریت شبکه توزیع آب تاثیرگذار است. در این مطالعه به بررسی پتانسیل رسوب گذاری و خورندگی آب زیر زمینی دشت دزفول- اندیمشک پرداخته شده است.جهت محاسبه پتانسیل رسوب گذاری و خورندگی از چهار شاخص لانژیلر، رایزنر، پوکوریوس و لارسون – اسکولد استفاده شد. برای پهنه بندی شاخص ها با برازش واریوگرام از روش کریجینگ و کوکریجینگ استفاده شد نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد واریوگرام نوع کروی و گوسین بهترین نوع واریوگرام جهت برازش همبستگی مکانی شاخص ها می باشد. علاوه بر این برای شاخص های لانژیلر و پوکوریوس روش کریجینگ و برای شاخص لارسون- اسکلوند روش کوکریجینک مناسب تر می باشد و برای شاخص رایزنر تفاوتی بین روش ها وجود ندارد. همچنین قسمت های اعظم دشت مشکل خورندگی و مابقی مناطق رسوب گذار هستند و برای استفاده از آب زیرزمینی این منطقه باید از هوادهی برای حذف آهن و منگنز، حفاظت کاتدی، استرپوشی، لعاب کاری و رنگ کاری برای جلوگیری از خورندگی و استفاده از مواد بازدارنده رسوب از جمله ترکیبات فسفاته و همچنین برداشت کمتر از منابع آب برای جلوگیری از رسوبگذاری انجام شود.