پیش بینی اختلالات عاطفی- رفتاری دانش آموزان پسر 8-12 سال بر اساس مهارت های اجتماعی و اضطراب مادران

هدف پژوهش، پیش بینی اختلالات عاطفی-رفتاری دانش آموزانپسر 8-12 سال بر اساس مهارت های اجتماعی و اضطراب مادران بود. روش پژوهش، از لحاظ هدف کاربردی و روش به صورت همبستگی، اکتشافی و از نوع هدایت شده و متوالی بود. جامعه آماری کلیه دانش آموزان پسر 8 تا 12 ساله به همراه مادران آنان در منطقه 6 شهر تهران که تعداد دانش آموزان بالغ بر هزار 2345 نفر بود. حجم نمونه 400 نفر در نظر گرفته شد. روش نمونه گیری به صورت تصادفی چندمرحله ای انجام شد. برای جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه های اختلالات رفتاری- عاطفی (وودورث،1920)، نظام دسته بندی مهارت اجتماعی (گرشام و الیوت، 1990) و پرسشنامه چندبعدی اضطراب (مارچ و همکاران،1997) مورد استفاده قرار گرفت و بر روی نمونه مورد نظر اجرا شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها و برای آزمون سوال های پژوهش از آمار استنباطی (روش تحلیل مدل معادلات ساختاری) استفاده شد. یافته ها نشان داد که اثر متغیر مهارت اجتماعی بر اضطراب، خودپنداره و اختلالات عاطفی-رفتاری و نیز اثر متغیر اضطراب بر متغیرهای خودپنداره و اختلالات عاطفی-رفتاری و همچنین اثر خودپنداره بر اختلالات عاطفی-رفتاری و اثر تعاملات هر یک از متغیرها بر یکدیگر در سطح (01/0>p) معنی دار شده است.