بررسی رشد اقتصادی و تولید ناخالص داخلی با استفاده از ظرفیت های فناوری اطلاعات و ارتباطات

با رشد و توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات و رویکرد بسیار بالای جامعه و مردم، این سوال اساسی پیش می‌آید که چگونه می‌توان از این ظرفیت بالقوه و گاهی بالفعل در جهت رشد و تعالی اقتصاد کشور استفاده نمود؟
در این مقاله سعی شده است حتی‌المقدور با توجه به امکاناتی که این فناوری ایجاد می‌نماید، رشد اقتصادی در کنار آن بررسی و مطالعه محدودی شود.
اما فناوری اطلاعات و ارتباطات دارای گستردگی و پیچیدگی سخت‌افزاری و نرم‌افزاری زیادی است. فناوری‌های نوین اطلاعاتی و ارتباطی دارای شش ویژگی مهم شامل تعاملی بودن، جمع‌زدایی، ناهمزمانی، تمرکززدایی، ظرفیت بیشتر و انعطاف‌پذیری است.
ویژگی تعاملی بودن در امکان ارتباط چهره به چهره است. بر این اساس، کاربران می‌‌توانند در تبادل بهنگام اطلاعات مشارکت کنند. در حقیقت، اکنون در این حالت، فرستنده و گیرنده در یک حالت کنش و واکنش متقابل قرار دارند. ویژگی جمع‌زدایی یعنی توجه به فرد و نیازهای اوست. برخلاف گذشته که پیام‌های رسانه‌ها، کلی منتشر می‌شد و مثلا یک مجله به درد اکثر اعضای خانواده می‌خورد و در آن ورزش، سیاست، آشپزی و... وجود داشت، در حال حاضر، نشریات تخصصی به وجود آمده‌اند که مخاطبان خاص خود را دارند. به دیگر سخن از «جمع‌سازی» فاصله گرفته و به وادی افراد کشیده شده‌ایم. اما ناهمزمانی ویژگی دیگر فناوری اطلاعات و ارتباطات است، بر این اساس که فناوری‌های نوین اطلاعاتی و ارتباطی بر عنصر زمان به عنوان متغیر تعیین‌کننده غلبه کرده‌اند. این فناوری‌ها این قابلیت را دارند که ارسال و دریافت پیام را در زمان دلخواه فرد هموار کنند و این نیز بخشی از انتقال کنترل از منبع به گیرنده است. در ویژگی تمرکززدایی از طریق فناوری‌های نوین ارتباطی می‌توان اطلاعات را مثل بسته‌های پستی در منزل دریافت کرد. به عبارت دیگر، ارتباطات سفارش‌پذیر شده است. قبلا به عنوان مثال، برای برقراری ارتباط تلفنی حضور در خانه الزامی بود – ارتباط خانه به خانه – ولی حالا تلفن همراه این مشکل را حل کرده و ارتباطات تلفنی را نقطه به نقطه کرده است. در همین حال، فناوری‌های نوین اطلاعاتی و ارتباطی ظرفیت گردآوری و توزیع اطلاعات را افزایش داده‌اند. حافظه عظیم رایانه‌ها و قدرت انتقال بی‌سابقه اطلاعات از طریق فیبرهای نوری و پدیده بزرگراه‌های اطلاعاتی خبر از بروز پدیده‌هایی چون عصر اطلاعات و ابر – بزرگراه‌های ارتباطی می‌دهند، و بالاخره در ویژگی انعطاف‌پذیری با استفاده از فناوری نوین اطلاعات و ارتباطات می‌توان در هر زمانی که ضرورت احساس شود وارد فضای نامحدود اطلاعات شد. در حقیقت، این انعطاف‌پذیری، اوج تعاملی شدن ارتباطات است.