ترکیبات موجود در اسانس پوست دارچین و خاصیت ضدقارچی آن علیه قارچ های مولد پوسیدگی های میوه ها

قرن هاست که اسانس دارچین برای محافظت از مواد غذایی در مقابل عفونت های میکروبیولوژیکی کاربرد دارد و در 10 سال اخیر این اسانس در بسته بندی های مواد غذایی به عنوان عامل ضدمیکروبی گنجانده شده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی فعالیت ضدقارچی اسانس دارچین علیه پاتوژن های Botrytis cinerea، Aspergillus niger و Penicillium digitatum جدا شده از میوه های توت فرنگی، گوجه فرنگی و پرتقال در محیط داخل و بیرون آزمایشگاه است. اسانس گیاه با استفاده از دستگاه کلونجر استخراج، شناسایی و ترکیبات آن با استفاده از روش کروماتوگرافی گازی متصل به طیف سنج جرمی و کروماتوگرافی گازی اندازه‏گیری شد. مهم ترین ترکیب موجود در اسانس دارچین سینامآلدهید (51/89 درصد) بود. حداقل غلظت بازدارندگی از رشد اسانس دارچین روی قارچ های B. cinerea، A. niger و P. digitatum در غلظت 200 میکرو لیتر در لیتر و حداقل غلظت قارچ کشی در غلظت 400 میکرو لیتر در لیتر برای هر سه قارچ بود. فعالیت ضدقارچی این اسانس روی دو قارچ B. cinerea و A. niger بیشتر از قارچ P. digitatum بود و با افزایش غلظت این خاصیت بهبود پیدا کرد. در بررسی های خارج از آزمایشگاه، قارچ های موجود در مجاورت غلظت 600 میکرو لیتر در لیتر از اسانس روی میوه های توت فرنگی، گوجه فرنگی و پرتقال به ترتیب 53/11، 30/7 و 10/10 درصد رشد کردند. این نتایج نشان داد که اسانس دارچین دارای پتانسیل خوبی به عنوان یک عامل ضد قارچی طبیعی برای کنترل بیماری های پس از برداشت میوه جات و سبزیجات می باشد.