استفاده از ضایعات فرایند تولید نانورس در پروژه های ژئوتکنیک زیست محیطی به منظور جذب آلاینده فلز سنگین مس

خاک های آلوده به فلزات سنگین یکی از مشکلات متداول ژئوتکنیک زیست محیطی در سراسر جهان هستند. از سوی دیگر ایجاد بستری مناسب برای مراکز دفن زباله همواره یکی از مخاطرات پژوهشگران ژئوتکنیک و ژئوتکنیک زیست محیطی در سه دهه گذشته بوده است. ارائه ماده ای با خصوصیات ژئوتکنیک زیست محیطی مناسب با کمترین میزان نفوذپذیری و قابلیت جذب حداکثری آلاینده از اهداف این مقاله است. فرایند تولید نانوذرات رسی از رس های بنتونیت با رویکرد بالا به پایین شامل حذف بعضی از مواد به شکل ضایعات است. در پژوهش های صورت گرفته از طریق فرایندهای فیزیکی و شیمیایی اجزای نمونه رسی بنتونیت به دو بخش اصلی نانومونت موریلونیت (SLB) و ضایعات فرایند (BLB) جداسازی شده است.
در این پژوهش با انجام یک سری آزمایش های ژئوتکنیکی و ژئوتکنیک زیست محیطی فرایند اندرکنش نانومونت موریلونیت (SLB)، ضایعات فرایند (BLB) و نمونه رسی بنتونیت با آلاینده های فلز سنگین مورد مطالعه و تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی قرار گرفته است. شایان ذکر است روند جداسازی اجزا نمونه رسی بنتونیت از طریق آزمایش های ریزساختاری پراش اشعه ایکس (XRD)، تعیین سطح ویژه (SSA) و بررسی تصاویر میکروسکوپ الکترونی پویشی (SEM) مورد آنالیز قرار گرفت.
نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد، ضایعات فرایند (BLB) حدود 80% آلاینده فلز سنگین مس را در غلظت cmol/kg-soil 100 نگهداری می کند. همچنین میزان نفوذپذیری نمونه BLB در حدود m/sec 10-10*5.2 و درصد تورم آن 70% است.