تاثیر برهمکنش شوری، خشکی و چین برداشت بر عملکرد کمی و کیفی و کارایی سورگوم علوفه ای در آبیاری قطره ای زیرسطحی(مطالعه موردی: دشت سیستان

بهره برداری از منابع آب و خاک با کیفیت کم می تواند به عنوان یک گزینه مناسب برای تولید در کشورهای در حال توسعه مورد نظر قرار گیرد به همین منظور در این تحقیق اثر سطوح مختلف شوری (2، 5 و 8 دسی زیمنس بر متر)، سطوح مختلف آب آبیاری(120، 100، 75 و50 درصد نیاز آبی گیاه) و چین برداشت بر برخی پارامترهای کمی و کیفی گیاه سورگوم علوفه ای در منطقه سیستان مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش در قالب طرح فاکتوریل اسپلیت پلات در زمان با 12 تیمار و سه تکرار در سه مرحله چین برداشت انجام گرفت. نتایج نشان داد با افزایش شوری و کاهش عمق آب آبیاری عملکرد و کارایی علوفه تر و خشک کاهش یافت اما از این نظر بین تیمار آبیاری کامل و تیمار 75 درصد نیاز آبی گیاه تفاوت معنی دار مشاهده نشد. هم چنین بین تیمارهای آب با شوری دو و پنج دسی زیمنس بر متر تفاوت معنی داری از نظر تولید علوفه مشاهده نشد. نتایج مربوط به اثر چین برداشت نشان داد مقدار عملکرد علوفه تر و خشک در چین دوم بهتر از چین اول و سوم بود. با افزایش شوری و کاهش عمق آب آبیاری مقدار غلظت دیواره سلولی عاری از سلولز(ADF) گیاه کاهش و مقدار غلظت دیواره سلولی همی سلولز (NDF) و کل مواد مغذی قابل هضم(TDN) افزایش یافت. بنابراین با توجه به نتایج به دست آمده و با توجه به کمبود آب در منطقه می توان آبیاری این گیاه را با 75 درصد نیاز آبی گیاه و با شوری پنج دسی زیمنس بر متر انجام داد بدون آن که تاثیر معنی دار در میزان علوفه تولید شده داشته باشد و از آب ذخیره شده در جای دیگر استفاده نمود.
هم چنین بهترین برداشت علوفه از نظر کیفیت جهت مصرف دام برداشت دوم بود.