تعیین تاثیر دو شیوه تمرین مقاومتی بالاتنه و پایین تنه بر سطوح شاخص های التهابی پروتئین واکنشگر-C، اینترلوکین-6 و مولکول چسبان بین سلولی-1 در زنان سالم تمرین نکرده

التهاب می تواند با سازوکارهای متنوعی موجب آترواسکلروز شود که از جمله شاخص های التهاب عمومی می توان به پروتئین واکنشگر-C، سایتوکاین های پیش التهابی و مولکول های چسبان اشاره کرد. هدف تحقیق حاضر بررسی اثر هشت هفته الگوی متفاوت تمرین مقاومتی بر سطوح CRP، IL-6 و ICAM-1 زنان سالم تمرین نکرده بود. بدین منظور 31 زن سالم تمرین نکرده داوطلب شرکت در تحقیق در سه گروه تمرین مقاومتی بالاتنه، پایین تنه و کنترل دوره تمرین هشت هفته ای را به اتمام رساندند. نمونه های خونی پیش و پس از اتمام دوره تمرینی جمع آوری و سطوح شاخص های مورد نظر تعیین شد. نتایج آزمون تحلیل واریانس یکطرفه در مورد شاخص های CRP و ICAM-1 حاکی از تفاوت غیرمعنا دار بین گروه ها بود، ولی بین دامنه تغییرات IL-6گروه تمرین مقاومتی پایین تنه با گروه کنترل تفاوت معنا داری مشاهده شد. تغییرات درون گروهی و بین گروهی BMI، درصد چربی و WHR هیچ یک از گروه ها معنادار نبود. با توجه به نتایج تحقیق از میان شاخص های التهابی مورد نظر، IL-6 نسبت به تمرین مقاومتی پایین تنه تفاوت معناداری نشان داد که دلیل احتمالی آن درگیر ساختن گروه عضلات بزرگ تر است. دیگر شاخص های التهابی مورد مطالعه نسبت به دو شیوه تمرین مقاومتی بالاتنه و پایین تنه پاسخ های مشابهی را نشان دادند.