بازخوانی نظام معماری باغ ایرانی در باغ- فرش ایرانی با تاکید بر نظریه بوم شناختی ادراک محیط

فرش ایرانی کالبدی ترین تجسم از باغ، پس از تجسم معمارانه آن در فرهنگ ایرانی است. از یک سو بازنمایی[2] باغ در فرش شواهد و مدارکی مستند برای باز شناسی دقیق تر باغ ایرانی در اختیار محققان قرار می دهد و از سوی دیگر تخریب و نابودی باغ های تاریخی براساس عوامل طبیعی و انسانی بر اهمیت بازخوانی آنها از طریق مطالعه فرش ها افزوده است. در این تحقیق، طرح و نقوش باغ- فرش ایرانی با هدف باز شناسی نظام تمرکز حواس در معماری باغ ایرانی با روش مقایسه تطبیقی و مطالعه موردی بررسی شده است. پیش از این، مطالعه باغ- فرش ایرانی با روش های نماد شناسی مد نظر بوده، اما در این تحقیق با رویکردی مبتنی بر یافته های علم روان شناسی محیط[3] تلاش گردیده تا از طریق مطالعه باغ- فرش ایرانی و بر اساس نظریه بوم شناختی ادراک محیط، ویژگی های باغ ایرانی، از جمله تاثیر آن بر بهداشت روان و روح افزایی انسان، و نسبت آن با فرش ایرانی تبیین گردد. باز شناسی نظام ادراکی- تداعی باغ در باغ- فرش ایرانی از جمله نتایج این تحقیق است.