بررسی جوانه زنی بذور دو رقم توت فرنگی کاماروزا و پاروس (Fragaria ananassa cv. Camarosa and Paros) تحت تاثیر خراش دهی با اسید سولفوریک و نوع محیط کشت در شرایط درون شیشه ای

جوانه زنی بذور دو رقم توت فرنگی پاروس و کاماروزا در دو نوع محیط کشت درون شیشه ای MS و B5 و محیط کاغذ صافی مرطوب 1(W) تحت تاثیر 4 غلظت اسید سولفوریک (1، 12، 24 و 36 نرمالیته)، در سال 1390 در دانشگاه شهید چمران اهواز به صورت آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی در پنج تکرار مورد بررسی قرار گرفت. نمونه بذرهای تیمار شده با 4 غلظت اسید سولفوریک، در محیط کشت MS و محیط B5 بدون ویتامین و تنظیم کننده های رشد و همچنین بر روی محیط کاغذ صافی مرطوب به منظور بررسی شاخص های جوانه زنی کاشته شدند. شاخص های جوانه زنی شامل درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، زمان رسیدن به 50% جوانه زنی نهایی، میانگین طول ریشه چه و همچنین میانگین طول ساقه چه (دو هفته پس از شروع جوانه زنی) ملاک تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج این بررسی نشان داد که بذر هایی که خراش دهی نشدند و همچنین بذر هایی که با غلظت های 1، 12و 24 نرمالیته اسیدسولفوریک خراش دهی شدند در هر سه محیط MS، B5 و محیط کاغذ صافی مرطوب در هر دو رقم کاماروزا و پاروس تا پایان دوره آزمایش (40 روز) هیچ گونه نشانه ای از جوانه زنی بروز ندادند، در حالیکه بذر های هر دو رقم خراش دهی شده با اسید سولفوریک 36 نرمال، در هر سه محیط ذکر شده جوانه زنی خود را بروز دادند، به طوریکه بیشترین شاخص های جوانه زنی بذر در محیط B5 و کمترین شاخص های جوانه زنی در محیط کاغذ صافی مرطوب مشاهده گردید.