نقش مجاز در انسجام دستوری متن
مقاله حاضر می کوشد تا نشان دهد مجاز فراتر از جایگزینی صرف واژه ها در انسجام متن نقشآفرینی میکند؛ بنابراین در این مقاله مجاز پدیدهای مفهومی و مربوط به شناخت و نه مربوط به زبان تلقی می شود. چرا که به باور ما مجاز با ایجاد تعامل بین سه گستره شناختشناسی، هستیشناسی و زبانشناسی، انسجام متنی را رقم میزند. این امر خاص زبان ادبی نیست، بلکه در زبان روزمره هم شاهد آن هستیم. برای اثبات چنین مدعایی نگاهی نشانهشناختی و شناختی به مجاز را برمی گزینیم و با اتخاذ رویکرد انسجام هلیدی و حسن (1976) میکوشیم نشان دهیم با جایگزینی نگاهی مجازی به جای این رویکرد صوری میتوان تحلیلهایی هم فراگیرتر و هم سادهتر ارائه داد. یافته های تحقیق حاکی از آن است که مجاز نهتنها میتواند چنین نقشی را ایفا کند، بلکه حتی خلق و سازماندهی متن را هم رقم می زند.
مجاز ، انسجام دستوری ، نشانه شناسی ، هلیدی ، حسن
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.