رابطه بین شیوه های فرزند پروری والدین با کمال گرایی و خود تنظیمی مقایسه آن در دانش آموزان خانواده های تک فرزند و چند فرزند

هدف این تحقیق بررسی رابطه بین شیوه های فرزند پروری والدین با کمال گرایی و خود تنظیمی و مقایسه آن در دانش آموزان خانواده های تک فرزند و چند فرزند بوده است. جامعه پژوهش عبارت بودند از کلیه دانش آموزان دبیرستان تهران که تعداد 486 دانش آموز دختر مقطع متوسطه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار پژوهش عبارت بودند از پرسشنامه کمال گرایی چند بعدی (MPS)، مقیاس یادگیری خودتنظیمی( پنتریچ و دی گروت، 1990)، پرسشنامه فرزند پروری( بامریند،1973 ). یافته های پژوهش نشان داد بین شیوه فرزندپروری والدین با خودتنظیمی و کمال گرایی دانش آموزان همبستگی معنادار وجود دارد به بیان دیگر بین شیوه فرزندپروری اقتدارگرا و خودتنظیمی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و بین شیوه فرزندپروری استبدادی و سهل گرا و خودتنظیمی رابطه منفی وجود دارد. بین کمال گرایی خودمحور و جامعه محور و شیوه فرزند پروری اقتدارگرا و استبدادی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. بین شیوه فرزندپروری با کمال گرایی و خودتنظیمی در خانواده های تک فرزند و چند فرزند تفاوت وجود دارد. به طور کلی، تعامل عاطفی والدین با فرزندان تاثیر قابل توجهی بر رشد مهارت های خود تنظیمی و کمال گرایی فرزندان دارد و از آن جا که والدین اولین معلمان فرزندان هستند و تاثیر پذیری فرزندان در اوایل کودکی از والدین که اولین الگوهای آن ها هستند بسیار زیاد است؛ والدین می توانند با اتخاذ شیوه های صحیح تربیتی در برخورد با فرزندان از تاثیر پذیری خود حداکثر استفاده تربیتی را ببرند.