تاثیر آموزش خودمراقبتی بر عملکرد بیماران MS یک مطالعه کارآزمایی بالینی

ام اس یک بیماری مزمن خودایمیون است که سیستم ایمنی به میلین اعصاب مرکزی آسیب رساند. قطعات متعددی از سیستم اعصاب بدون میلین شده و عملکرد حسی و حرکتی را تحت تاثیر قرار می دهد بین سنین 40-20 سالگی، در زنان دو برابر مردان رخ می دهد. درمان قطعی ندارد و باعث مشکلات فراوان در تمام جنبه های زندگی بیماران می شود لذا انجام مداخله ای بدون عارضه و کارآمد به صورت آموزش خودمراقبتی برای بهبود عملکرد بیماران اهمیت ویژه ای دارد. هدف از مطالعه حاضر تعیین تاثیر آموزش خودمراقبتی بر عملکرد بیماران ام اس بود.
مطالعه حاضر کارآزمایی بالینی تصادفی شده بود که بر روی90 بیمار ام اس شهر اردبیل در سال 1394انجام شد بیماران با استفاده از روش تصادفی به دو گروه کنترل و مداخله تقسیم بندی شدند. قبل از مداخله عملکرد بیماران توسط پرسشنامه خود ساخته پژوهشگر با ضریب آلفا کرونباخ 98/0 به صورت چک لیستهای مشاهده ای و مصاحبه ای نحوه عملکرد بیماران ام اس،برای بیماران هر دو گروه کنترل و مداخله تکمیل شد. در گروه مداخله، آموزش خودمراقبتی به مدت 6 جلسه هر جلسه 60 دقیقه انجام شد. پس از انجام مداخله مجددا پرسشنامه فوق برای بیماران هر دو گروه تکمیل شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری نسخه 24 و آزمون توصیفی و تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.(SPSS)
تجزیه و تحلیل اطلاعات دموگرافیک داده ها نشان داد که تفاوت معنی داری در بین دو گروه وجود ندارد. همچنین قبل از مداخله هیچ گونه تفاوت معناداری از لحاظ آماری در هر دو گروه مورد و شاهد وجود نداشت. ولی بعد از مداخله گروه مورد نسبت به گروه شاهد تفاوت معنادار وجود داشت P=(0/0001). این در حالی است که در گروه کنترل تفاوت معنی داری از نظر نحوه عملکرد در طول زمان مشاهده نشد
p=(0/07).
نتایج مطالعه حاضر نشان داد که آموزش خودمراقبتی موجب بهبود عملکرد بیماران ام اس می شود. بنابراین آموزش خودمراقبتی را می توان به عنوان یک مداخله مفید و موثر در بهبود عملکرد بیماران ام اس استفاده نمود.