ارتباط بین صلاحیت حرفه ای دانشجویان رشته پرستاری در حیطه مراقبت معنوی و هوش معنوی

مراقبت معنوی می تواند اثرات مثبتی بر سلامت جسمی و روانی بیماران گذاشته، روند بهبودی را تسهیل و رضایت مندی بیماران را افزایش دهد. هوش معنوی نیز می تواند از عوامل تاثیرگذار بر رفتارهای مراقبتی پرستاران باشد. لذا این مطالعه با هدف تعیین ارتباط بین صلاحیت حرفه ای دانشجویان رشته پرستاری در حیطه مراقبت معنوی و هوش معنوی انجام شد.
این پژوهش توصیفی – همبستگی بر روی 140 دانشجوی پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه جندی شاپور اهواز که به روش سرشماری وارد مطالعه شدند در سال 1395 انجام شد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه هوش معنوی و پرسشنامه صلاحیت بالینی در حیطه مراقبت معنوی بود. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی شامل آزمون t مستقل، کراسکال والیس، آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی ساده در نرم افزار آماری SPSS 19 تجزیه و تحلیل شد.
بین هوش معنوی با صلاحیت حرفه ای دانشجویان پرستاری در حیطه مراقبت معنوی ارتباط مثبت و معناداری وجود داشت (0.001>p، 0.33=r). از بین متغیرهای دموگرافیک فقط بین افرادی که دوره های آموزشی را گذرانده بودند و کسانی که این دوره ها را سپری نکرده بودند در هوش معنوی اختلاف معنادار وجود داشت. همچنین مدل رگرسیون خطی ساده نشان داد که به ازای هر بار افزایش در هوش معنوی دانشجویان صلاحیت حرفه ای آنها در حیطه مراقبت معنوی 0.54 بار افزایش می یابد.
هوش معنوی می تواند بر صلاحیت دانشجویان پرستاری در حیطه مراقبت معنوی تاثیرگذار باشد لذا شایسته است در جهت ارتقاء هوش معنوی دانشجویان و در نتیجه صلاحیت بالینی در حیطه مراقبت معنوی برنامه ریزی های مناسبی صورت گیرد.