آینده نگاری اثرات اجرای انتقال آب رودخانه سیروان (طرح سامانه گرمسیری) بر تحولات مکانی - فضایی شهرستان مهران

امروزه با توجه به تغییرات شتابان محیطی و عدم اطمینان حاصل از آن، «آینده نگاری» به عنوان یک راهبرد در راستای مدیریت جامع آب قابل تامل است.
این مقاله به بحث در خصوص آینده نگاری تحولات مکانی– فضایی اجرای پروژه انتقال آب از رودخانه سیروان به شهرستان مهران (طرح سامانه گرمسیری) در افق سال 1408 می پردازد.
چارچوب نظری این تحقیق، بر اساس روش های جدید علم آینده پژوهی، تحلیلی و اکتشافی است که با به کارگیری ترکیبی از مدل های کمی و کیفی انجام گرفته است. با توجه به ماهیت این پژوهش، از روش های دلفی، تحلیل ساختاری و سناریونگاری بهره گرفته شده است.
داده های این تحقیق شامل 13 عامل موثر از میان 30 عامل اولیه با روش دلفی و نرم افزار میک مک استخراج شد. سپس بر اساس روش سناریونویسی، 52 وضعیت ممکن و محتمل در آینده شهرستان تعریف گردید و با تشکیل ماتریس 52×52 با استفاده از نرم افزار سناریو ویزارد، نهایتا 1 سناریوی بسیار مطلوب، 11 سناریوی مطلوب، 2 سناریوی بینابین و ادامه وضع موجود، 8 سناریوی در آستانه بحران و یک سناریوی بحرانی یعنی در مجموع 23 سناریوی باورکردنی استخراج و مورد تحلیل قرار گرفته است.
سناریوهای احتمالی اگرچه امیدهای فراوانی به وقوع شرایط مطلوب در شهرستان را نشان می دهند ولی از طرف دیگر وقوع شرایط بحرانی را دور از انتظار نمی دانند.