واکاوی رابطه کیفیت تجارب یادگیری و خلاقیت با رشد توانایی آینده پژوهی در دانشجویان

یکی از وظایف دانشگاه ها، توانمند سازی دانشجویان در زمینه های مختلف از جمله شناخت و پژوهش درباره آینده است که این امر می تواند تحت تاثیر کیفیت تجارب یادگیری و خلاقیت آن ها باشد.
پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه کیفیت تجارب یادگیری و خلاقیت با رشد توانایی آینده پژوهی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری انجام شده است.
روش تحقیق، همبستگی است و جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد ساری به تعداد 10527 نفر در سال تحصیلی 96-95 بودند که با استفاده از جدول مورگان نمونه ای با حجم370 بر اساس روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب گردید. جهت گردآوری داده ها از مقیاس های استاندارد کیفیت تجارب یادگیری نیومن (1990 )، خلاقیت تورنس (1990) و توانایی آینده پژوهی پارسا و همکاران(1390) استفاده گردید. اعتبار پرسشنامه ها با اعتبار محتوا و پایایی آن با آلفای کرونباخ بدست آمد. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون های آماری کولموگروف اسمیرنف، رگرسیون و همبستگی پیرسون انجام شد.
نتایج نشان داد 68 درصد از واریانس نمره توانایی آینده پژوهی توسط کیفیت تجارب یادگیری و خلاقیت تبیین شده است و کیفیت تجارب یادگیری با ضریب بتا 725/0=β بیشترین رابطه را با توانایی آینده پژوهی دانشجویان دارد. مقدار همبستگی ابعاد منابع کتابخانه ای و کامپیوتری (601/0 =r)، محتوا و ارزشمندی دروس (729/0 =r)، انعطاف پذیری یادگیری (502/0 =r)، کیفیت روابط رسمی و غیررسمی استاد دانشجو (659/0 =r) با رشد توانایی آینده پژوهی با 05/0> Sig تایید گردید. ابعاد سیالی(168/0 =r)، انعطاف پذیری (733/0 =r)، ابتکار (38/0 =r)، بسط (614/0 =r)، با رشد توانایی آینده پژوهی با 05/0> Sig تایید گردید.
تجارب یادگیری و ابعاد آن شامل منابع کتابخانه ای و کامپیوتری ، محتوا و ارزشمندی دروس ، انعطاف پذیری یادگیری و کیفیت روابط رسمی و غیررسمی استاد دانشجو و همچنین خلاقیت و ابعاد آن شامل سیالی، انعطاف پذیری، ابتکار و بسط با رشد توانایی آینده پژوهی رابطه مستقیم و معناداری دارد.