تاثیر کم آبیاری بر عملکرد، خصوصیات بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی هیبریدهای ذرت (.Zea mays L)

به منظور بررسی عملکرد، اجزاء عملکرد و راندمان مصرف آب و هم چنین پاسخ بیوشیمیایی گیاه ذرت به کم آبیاری، آزمایشی در منطقه کرج در سال های 1388 و 1389 انجام شد. عوامل مورد بررسی شامل پنج رژیم مختلف آبیاری {آبیاری کامل (1I)، 5/12 درصد (2I)، 25 درصد (3I)، 5/37 درصد (4I) و 50 درصد (5I) کم آبیاری{ و سه هیبرید ذرت شامل سینگل کراس 704، 500 و 301 بود. در هر سه هیبرید، کم آبیاری سبب کاهش محتوای نشاسته برگ و ریشه و افزایش قندهای محلول شد. سطح پرولین نیز در برگ و ریشه ی هر سه هیبرید درنتیجه ی کم آبیاری افزایش یافت. افزایش محتوای پرولین در برگ نسبت به ریشه بالاتر بود، اما افزایش مقدار قند محلول و کاهش محتوای نشاسته در ریشه بیشتر از برگ شد. هم چنین بیش ترین پرولین و قندهای محلول برگ و ریشه در تیمار 50% کم آبیاری و بیشترین نشاسته برگ و ریشه در آبیاری کامل مشاهده گردید. نتایج هم چنین نشان داد که بیش ترین تعداد دانه در بلال، وزن هزار دانه و عملکرد دانه در آبیاری کامل مشاهده شد. البته تفاوت معنی داری از لحاظ مقدار اجزاء عملکرد بین آبیاری کامل و 5/12 درصد کم آبیاری مشاهده نشد. در آزمایش انجام شده، حداکثر راندمان مصرف آب در سینگل کراس704 در تیمار 5/12 درصد کم آبیاری و در سینگل کراس 500 و 301 در تیمار 25 درصد کم آبیاری مشاهده گردید. در مجموع چنین نتیجه گیری شد که هیبرید سینگل کراس 704 در شرایط 5/12 درصد کم آبیاری جهت دستیابی به حداکثر عملکرد و حداکثر راندمان مصرف آب قابل توصیه است.