تاثیر مصرف کوتاه مدت انار بر میزان آسیب لیپیدی و ظرفیت ضداکسایشی تام پس از یک جلسه فعالیت ورزشی وامانده ساز

هدف پژوهش حاضر، تاثیر مکمل سازی کوتاه مدت انار بر میزان آسیب لیپیدی و ظرفیت ضداکسایشی پس از یک جلسه فعالیت ورزشی وامانده ساز در افراد غیرورزشکار بود. بدین منظور 30 نفر از دانشجویان پسر غیرورزشکار با میانگین و انحراف استاندارد سن 54/1±78/21 سال، وزن 11/6±29/72 کیلوگرم، قد 97/6±54/178 سانتی متر و شاخص توده بدنی 13/3±25/22 کیلوگرم بر متر مربع به عنوان نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه دریافت کننده کپسول انار (روزانه 200 میلی گرم یک وعده در روز به مدت 14 روز) و دارونما قرار گرفتند. نمونه خونی اولیه در حالت پایه پیش از شروع مکمل سازی، خون گیری دوم پس از 14 روز مکمل سازی و پیش از شروع آزمون بروس انجام و خون گیری سوم پس از اجرای آزمودن از آزمودنی ها به عمل آمد. به منظور تجزیه وتحلیل اطلاعات از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی (سطح معنا داری 05/0) استفاده شد. نتایج نشان داد غلظت مالون دی آلدئید پس از 14 روز در گروه مکمل در مقایسه با گروه کنترل پس از فعالیت ورزشی وامانده ساز به طور معنا داری کاهش یافت (001/0P≤)، و شاخص ظرفیت ضداکسایشی تام پس از 14 روز در گروه مکمل در مقایسه با گروه کنترل پس از فعالیت ورزشی وامانده ساز به طور معنا داری افزایش یافت (001/0P≤). بنابراین، احتمالا می توان از مکمل سازی کپسول انار برای کاهش آسیب های اکسایشی ناشی از فعالیت های ورزشی شدید استفاده کرد. با وجود این برای نتیجه گیری قطعی در این خصوص نیاز به مطالعات بیشتری است.