مطالعه فراوانی مقاومت به آنتی بیوتیک های وانکومایسین، جنتامیسین، اریترومایسین و تتراسایکلین در انتروکو ک های جدا شده از بیمارستان کودکان تبریز در سال 1396: یک گزارش کوتاه

انتروکو ک ها به عنوان بخشی از فلور طبیعی روده انسان می توانند در کودکان و بزرگسالانی که از سیستم ایمنی ضعیف تری برخوردارند، باعث ایجاد عفونت شوند. هدف از این مطالعه، بررسی فراونی مقاومت به آنتی بیوتیک های وانکومایسین، جنتامیسین، اریترومایسین و تتراسایکلین در انتروکو ک های جدا شده از بیمارستان کودکان تبریز بود.
در این مطالعه آزمایشگاهی، 100 ایزوله انتروکوک در فاصله زمانی اردیبهشت 95 تا اردیبهشت 96، شامل 50 ایزوله بالینی جدا شده از نمونه های مختلف و50 ایزوله مدفوعی از بخش های مختلف بیمارستان کودکان تبریز جمع آوری شد. پس از تعیین گونه، تست حساسیت آنتی بیوتیکی با استفاده از دیسک های آنتی بیوتیک وانکومایسین، جنتامیسین، اریترومایسین و تتراسایکلین انجام گرفت. جهت آنالیز داده ها از آزمون t-test استفاده شد.
از 50 ایزوله بالینی، 23 ایزوله (46 درصد) انتروکوکوس فیسیوم و 27 ایزوله (54 درصد) انتروکوکوس فکالیس بودند. از 50 ایزوله مدفوعی، 48 ایزوله (96 درصد) انتروکوکوس فیسیوم و 2 ایزوله (4 درصد) انتروکوکوس فکالیس بودند. نتایج همچنین نشان داد که اختلاف معنی داری بین ایزوله های مدفوعی و ایزوله های بالینی نسبت به وانکومایسین وجود دارد (004/0 P=)، اما بین ایزوله های مدفوعی و ایزوله های بالینی نسبت به سایر آنتی بیوتیک ها، اختلاف معنی دار مشاهده نشد.
با توجه به نتایج، انتروکوک های جدا شده از مدفوع نسبت به انتروکوک های جدا شده از نمونه های بالینی، سطح مقاومت آنتی بیوتیکی بالاتری داشتند. افزایش سویه های مقاوم به آنتی بیوتیک به خصوص وانکومایسین در میان انتروکو ک ها، تهدیدی جدی برای عموم به ویژه بیماران بستری در بیمارستان می باشد و موجب محدودیت های درمانی برای بیماران مبتلا به عفونت های بیمارستانی می گردد.