کریپتوکوکوس و کریپتوکوکوزیس: یافته های جدید راجع به پاتوژنز، تشخیص و استراتژی های درمانی در افراد با عفونت HIV

کریپتوکوکوزیس یک عفونت قارچی در انسان و حیوان می باشد که توسط مخمری از گونه های کمپلکس کریپتوکوکوس نئوفورمنس/ کریپتوکوکوس گتی ایجاد می شود. ارگانسیم از طریق استنشاق وارد ریه می گردد و شایع ترین فرم بالینی بیماری مننژیت است که اغلب در بیمارانی که دچار ضعف سیستم ایمنی شده اند، به ویژه در مبتلایان به ایدز رخ می دهد. فضولات پرندگان (کبوتر، مرغ ،پرستو و چکاوک) می توانند به عنوان منبع و مخزن کریپتوکوکوس مطرح باشند، هم چنین درختان بسیاری نظیر اکالیپتوس، صنوبر و انجیر به عنوان زیستگاه طبیعی ارگانسیم می باشند. این مخمر فاکتورهای ویرولانس متعددی دارد که می تواند به راحتی در سلول های ماکروفاژ و منوسیت میزبان زنده بماند، تکثیر نماید، وارد خون و سپس فضای سیستم عصبی مرکزی و دیگر اعضای بدن شود. تشخیص ارگانسیم با استفاده از روش های رنگ آمیزی مستقیم، کشت، روش های سرولوژی و مولکولی بر روی نمونه های سرم و مایع مغزی نخاعی (CSF) قابل انجام می باشد.
درمان کریپتوکوکوزیس با استفاده از داروهای آمفوتریسین B به صورت ترکیبی با داروهای ضد قارچی دیگرمانند 5 فلوروسیتوزین وفلوکونازول به صورت تکی در بیماران با عفونت HIV طی سه فاز مقدماتی، تحکیم و نگهداری به همراه درمان حمایتی ضد رتروویروسی خیلی فعال (HAART) با تاخیر زمانی بعد از داروی ضدقارچی توصیه می گردد. در مطالعه حاضر سعی شده است نقلی بر مطالعات اخیر درباره کریپتوکوکوزیس با تاکید بر پاتوژنز، تشخیص و استراتژی های درمانی در بیماران با عفونت HIV صورت گیرد.