رابطه بین نهایی خواهی رقابتی و نستوهی در رزمی کاران نخبه

نستوهی از مهم ترین ویژگی های روانشناختی موثر بر موفقیت ورزشکاران است. یکی از مسائل بسیار مهم درک عوامل موثر برآن است، به نظر می رسد از راهکارهای توسعه این ویژگی توجه به معیارهای تعیین شده است. از این رو مسئله پژوهش حاضر بررسی رابطه بین نهایی خواهی رقابتی و نستوهی در رزمی کاران نخبه بود، طرح این پژوهش همبستگی و جامعه آماری آن کلیه رزمی کاران ایرانی حاضر در اردوهای تیم ملی بود، نمونه پژوهش 132 ورزشکار بودند که به روش تصادفی انتخاب شدند و مقیاس های نهایی خواهی استوبر و همکاران (2007) و نستوهی شیرد و همکاران (2009) را تکمیل نمودند. داده ها از طریق آزمون های آماری همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه و آنوا تحلیل شد. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که نهایی خواهی با نستوهی رابطه معناداری دارند. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد ابعاد نهایی خواهی مثبت و منفی به ترتیب به صورت مثبت و منفی در مجموع 34 درصد از تغییرات نستوهی را پیش بینی می کند. نتایج آنوا نشان داد که مردان نسبت به زنان به طور معناداری از نهایی خواهی مثبت تری و نستوهی بالاتری برخوردارند (01/0≥P). در کل، ابعاد نهایی خواهی می توانند هدف مفیدی به منظور پی ریزی برنامه های آموزشی نستوهی رزمی کاران و هم چنین برای استعدادیابی در آن ها مورد توجه قرار گیرد. همچنین نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که بین نهایی خواهی مثبت و منفی با نستوهی به ترتیب ارتباط مثبت و منفی معناداری (01/0p<) وجود دارد. این بدان معناست که ورزشکارانی که دارای ویژگی نهایی خواهی منفی می باشند، نستوهی کمتری دارند.