بررسی کنترل ساختاری خطواره ها بر توزیع کانسارها و نشانه های معدنی مس با کاربرد فاکتور خطوارگی در نیمه جنوبی کمربند مس کرمان

بررسی ارتباط ساختاری بین خطواره ها و پراکندگی کانسارها و نشانه های معدنی مس با گرایش عمده پورفیری در جنوب کمربند مس کرمان نشان دهنده ارتباط ساختاری بین این دو مقوله در منطقه مورد مطالعه است. بررسی ساختارهای خطی منطقه مطالعاتی نشان می دهد که این ساختارها به سه گروه عمده قابل تقسیم می باشند. گروه اول شامل خطواره هایی است که طول زیادی داشته و در مقیاس پوسته ای مطرح می باشند و توزیع مکانی کانسارهای بزرگ مس را کنترل کرده اند. گروه دوم شامل خطواره هایی است که از روندهای زمین ساختی منطقه ای تبعیت می کنند و دارای روند عمومی شمال غرب-جنوب شرق می باشند. این خطواره ها نیز توزیع منطقه ای کانسارهای مس را کنترل می کنند همچنین پراکندگی آتشفشان های نوع چینه ای بزرگ در منطقه نیز با این نوع خطواره ها ارتباط نزدیک دارد. گروه سوم نیز شامل خطواره هایی است که دارای پراکندگی بسیار بیشتر، طول نسبتا کمتر و روندهای متنوع تر می باشند و بیشتر شبیه به شکستگی های سطحی می باشند. تمرکز این نوع از خطواره ها انطباق نسبتا مشخصی با نواحی میزبان گسترش دگرسانی های گرمابی و هم چنین مناطق آتشفشانی یا محل برونزد توده های نفوذی دارند. شناسایی و استخراج این گروه از خطواره ها با کاربرد فیلترهای جهت دار بر روی باند 8 تصویر لندست (ETM) صورت گرفته است. کمی سازی ارتباط مورد بحث از طریق تهیه نقشه فاکتور خطوارگی و رسم خطوط کانتوری نقشه مزبور صورت گرفته است. بر روی این نقشه، از مجموع 34 کانسار و نشانه معدنی مس، تعداد 20 مورد در نواحی با مقادیر فاکتور خطوارگی متوسط و بالا (3≤) و 14 کانسار دیگر در محدوده های با مقادیر کمتر قرار گرفته اند. نتایج بدست آمده نشان می دهند که اگرچه ارتباط نسبتا مشخصی بین پراکندگی کانسارها و نشانه های معدنی مس با ساختارهای خطی در مقیاس ناحیه ای در این منطقه وجود دارد اما پراکندگی کانسارها و نشانه های معدنی مزبور با گرایش عمده پورفیری (و بعضا رگه ای) در این منطقه در ابعاد منطقه ای، از ساختارهای زمین شناسی دیگری نیز تبعیت می کند.