امکان سنجی و پهنه بندی مکان های مستعد جهت استقرار پنل های خورشیدی با تکیه بر فراسنج های اقلیمی در استان سیستان و بلوچستان

یکی از مشکلات فزاینده موجود در بحث انرژی، روند کاهشی منابع تجدیدناپذیر است. این مساله ایجاب می کند که به دنبال انرژی های جایگزین که اثرات مخرب زیست محیطی کمتری داشته و همچنین قابلیت تجدید داشته باشد باشیم. در این میان انرژی خورشیدی یکی از مهم ترین و پاکترین انواع انرژی های تجدیدپذیر در دنیاست. استان سیستان و بلوچستان به دلیل قرار گرفتن در عرض های پایین از ساعات آفتابی زیادی در طول سال برخوردار است. لذا این پژوهش با هدف پهنه بندی و مکان یابی نقاط مستعد برای استقرار پنل های خورشیدی با تکیه بر فراسنج های اقلیمی در این استان انجام شده است. در ابتدا لایه های مجموع ساعات آفتابی سالانه، تعداد روزهای ابری در سال، تعداد روزهای بارانی، تعداد روزهای گرد و غباری، میانگین سالانه رطوبت نسبی، ارتفاع و مجموع بارندگی سالانه به عنوان مهم ترین عوامل اقلیمی موثر بر میزان تابش خورشیدی در محیط GIS تولید شدند. در ادامه این لایه ها از طریق مدل همپوشانی وزنی با هم تلفیق شده و لایه پهنه های مناسب جهت استقرار پنل های خورشیدی در استان تهیه گردید. نتایج نشان داد که 23/14 درصد از مساحت استان در محدوده بسیار مطلوب، 79/28 درصد در محدوده مطلوب، 86/27 درصد در محدوده متوسط و 10/29 درصد از کل مساحت استان در محدوده نامطلوب و بسیار نامطلوب از لحاظ استقرار پنل های خورشیدی قرار دارد. بهترین مکان برای بهره برداری از انرژی خورشیدی شهرستان سراوان و سیب سوران و پس از آن شهرهای خاش، ایرانشهر و بخش هایی از زهک و نیکشهر تشخیص داده شدند.