مقایسه سلامت روانی زنان شرکت کننده در ورزش همگانی و زنان غیرفعال

هدف این پژوهش، مقایسه سلامت روانی زنان شرکت کننده در ورزش همگانی با زنان غیرفعال شهر رشت بود. با استفاده از نمونه گیری تصادفی 100 نفر از زنان شرکت کننده در ورزش همگانی و 100 نفر از زنان غیرفعال به عنوان نمونه آماری این پژوهش انتخاب شدند. برای آزمون فرضیه های پژوهش با توجه به غیرطبیعی بودن داده ها از آزمون من ویتنی و برای تعیین همبستگی بین متغیرها در دو گروه از آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که وضعیت سلامت جسمانی زنان شرکت کننده در ورزش همگانی بهتر از زنان غیرفعال است و زنان شرکت کننده در ورزش همگانی اضطراب و اختلال خواب کمتری از زنان غیرفعال دارند. وضعیت کارکرد اجتماعی زنان شرکت کننده در ورزش همگانی بهتر از زنان غیرفعال بود؛ افسردگی زنان شرکت کننده در ورزش همگانی نیز کمتر از زنان غیرفعال است. همچنین بین سلامت روانی زنان شرکت کننده در ورزش همگانی با مدت فعالیت ورزشی ارتباط معناداری وجود دارد. بنابراین می توان بیان کرد که وضعیت سلامت روانی زنان فعال در ورزش همگانی بهتر از زنان غیر فعال است.