مقاله احکام مسابقات و برد و باخت در آنها

بی‏گمان بازی بدون برد و باخت از جمله موضوعات و مباحث مورد ابتلا است که بایستی کندوکاوی عمیق با توجه به جوانب گوناگون می‏باشد. تحقیق درباره بردوباخت در مسابقات از آن رو که بیش از گذشته مورد ابتلای جامعه و حکومت واقع شود و از سوی دیگر پرسشهای فقهی فراوان نسبت به آن مطرح است از اهمیت دوچندانی برخوردار می‏باشد. از جمله پرسشهای فقهی عبارتند از
1.آیا مسابقات همانند گذشته ابزاری ویژه قمار است و یا این که تغییر کاربردی و موضوعی در آن حاصل شده است؟
2. معیار در وسایل ویژه قمار چیست و تشخیص آن با چه کسانی است؟ مجتهد، مکلف و یا متخصصین فن؟
3. بر فرض تغییر کاربرد بردوباخت در مسابقات آیا حکم فقهی بازی با آن تغییر می‏کند یا نه؟
4. آیا طرح حرمت بازی در شمار مکاسب محرمه از سوی فقهای صدر اول می‏تواند قرینه‏ای باشد بر این که اگر در بازی برد و باخت و کسب نباشد حرام نیز نخواهد بود؟
5. آیا در مفهوم قمار برد و باخت اخذ می‏شود و یا این که هر گونه بازی هر چند بدون برد و باخت قمار به شمار می‏آید؟ 6. مبانی فقهی کسانی که بازی بدون برد و باخت را حرام می‏دانند از نظر آثار و توسعه و ضیق یکسان است یا نه؟
7. اشکال فقی هانی همانند حضرت امام خمینی و حضرت آیه‏ الله سید احمد خوانساری در حرمت بازی در مسابقات بر چه اساسی و مبنایی است؟ آیا این مبانی یکسانند یا نه؟ آنچه گذشت برخی از پرسشهای مطرح در ارتباط با بازی بدون برد و باخت است. این نوشته در پی آن است تا بحث را از نگاه حضرت آیه‏ الله سید احمد خوانساری مورد بررسی قرار دهد.
پیش از آغاز بحث یادآوری چند نکته سودمند خواهد بود:1. حضرت آیه الله خوانساری بحث را تحت عنوان بازی بدون برد و باخت با ابزار قمار مطرح کرده‏اند و از خصوص بازی بدون برد و باخت بحث جداگانه‏ای نکرده‏اند، لیکن یکی از مصادیق کامل بحث ایشان مسابقات است به ویژه این که در بیشتر ادله مورد نقد و بررسی ایشان نام برده شده است.
2. آنچه در این نوشته به آیه‏ الله خوانساری نسبت داده می‏شود خدشه در ادله حرمت بازی با وسایل مخصوص قمار است اما فتوای ایشان به دست نیامد، زیرا این مساله در توضیح المسائل وی مطرح نشده. ممکن است فتوای ایشان احتیاط باشد هر چند مقتضای بحث علمی او فتوا به جواز است.
3. اگر چه مقتضای بحث علمی جواز بازی بدون برد و باخت است لیکن احتیاط همیشه شایسته و مطلوب شارع بوده است. چه بسا منشا فتوا به عدم حلیت توسط برخی از فقها احتیاط باشد.
همچنین شیوه ی تحلیل و روش پژوهش به کار گرفته شده در پژوهش موردنظر مبتنی بر روش توصیفی- تحلیلی است. اطلاعات بدست آمده در این پژوهش از بررسی منابعی چون کتب، صورت گرفته است و به روش کتابخانه ای متنی است.