اثربخشی آموزش بهبود خلق مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش افسردگی و بهبود سبک های فرزند پروری مادران در زرین شهر

این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش افسردگی و بهبود سبک های فرزندپروری مادران در شهر زرین شهر اجرا گردید.
روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل و آزمایش بود. جامعه ی آماری شامل کلیه ی مادران کودکان پیش دبستانی شهر زرین شهر در سال 1394 بود. بدین منظور 40 نفر از اعضای جامعه آماری که دارای معیارهای ورود به پژوهش بودند به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (20 نفر) و گروه کنترل (20 نفر) گمارده شدند. آزمودنی ها قبل و بعد از مداخله و در مرحله پیگیری به ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های افسردگی بک (1961) ، سبک های فرزندپروری بامریند (1973) ، پاسخ دادند. آزمودنی های گروه آزمایش به مدت 8 جلسه تحت آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد (هیس، 2005) قرار گرفتند، اما بر گروه کنترل هیچ مداخله ای صورت نگرفت.
داده ها در دو سطح توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و استنباطی (تحلیل واریانس با اندازه های تکراری) تحلیل شدند. نتایج حاکی از آن بود که آموزش بهبود خلق مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش افسردگی و بهبود سبک های فرزند پروری مادران در شهر زرین شهر تاثیر معنی دار داشته است (05/0p<).