طراحی مدیریت الگوی راهبردی نظام هوانوردی در فضای جمهوری اسلامی ایران

هوانوردی در ایران و جهان دارای بازیگرانی است که نیاز به هماهنگی دارند. هماهنگی برای بهره برداری از فضا، بین واحدهای نظامی و غیرنظامی ضروری می باشد. با مراجعه به سوابق و سوانح، حوادث و تاخیر، مکاتبات متعدد در سطح ملی و جلسات چالشی در سطح کارشناسی و مدیریت عالی هوانوردی در می یابیم که هماهنگی های لازم در کمترین سطح، موردی، اجرایی و تا حدی تاکتیکی، روند سختی را طی می نماید. در هر کشوری دو سازمان اصلی در بخش هوانوردی وجود دارد. 1) بخش نظامی 2) بخش غیرنظامی. حوزه هوانوردی غیرنظامی شامل بخش های خصوصی، تجاری و هواگردهای دولتی است که به طور عمده در جابه جایی بار و مسافران به صورت ملی و بین المللی اشتغال دارند و حوزه ی نظامی شامل هواگردهای حاکمیتی هستند که در جابه جایی، آموزش، امنیت و دفاع اشتغال دارند. هر دو حوزه برای پایداری جهانی و اقتصاد ضروری می باشند. با نگرش به موارد مطروحه، مسئله اساسی این تحقیق ، فقدان الگوی راهبری مدیریت هوانوردی در جمهوری اسلامی ایران و مشکلات ناشی از ان موجب گردید که محقق نسبت به پیشنهاد طرح ساختار و تشکیلات مدیریت الگوی راهبردی هوانوردی در فضای جمهوری اسلامی ایران تحقیقات میدانی و کتابخانه ای چندلایه ای انجام دهد. این تحقیق ، یک تحقیق کاربردی است، و از نظر متدولوژی داده های تحقیق به روش توصیفی از نوع زمینه ای ، که بر اساس استفاده از ابزارهای مصاحبه، پرسشنامه و تجزیه و تحلیل نظرات خبرگان و مسئولین و دست اندرکاران هوانوردی و مراقبت از فضا و نیروهای مسلح ج. ا. ا صورت می گیرد.