فراوانی انسداد مجرای اشکی در بیماران کاندید عمل جراحی کاتاراکت

مطالعه شیوع انسداد مجرای اشکی- بینی (نازولاکریمال) (NLDO) در نمونه ای از بیماران متقاضی جراحی کاتاراکت بر طبق تست شست و شو و تست ناپدید شدن رنگ (DDT).
روش پژوهش: این مطالعه توصیفی طولی غیرتصادفی به طور آینده نگر به بررسی همه بیمارانی که تحت جراحی کاتاراکت در یک بخش از بیمارستان امیرالمومنین رشت، (ایران) طی سال 1394 قرار گرفته بودند پرداخت. همه شرکت کننده ها تحت معاینه کامل چشم، تست شست و شو و DDT قرار گرفتند. تاریخچه کامل همه بیماران، به خصوص اطلاعات مربوط به سابقه اشک ریزش جمع آوری شد. شاخص (معیار سنجش) پیامد اصلی این مطالعه، فراوانی NLDO در بیماران تحت جراحی کاتاراکت و پیامد ثانویه، حساسیت و ویژگی DDT در تشخیص NLDO بود. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS تجزیه و تحلیل شدند.

از 103 بیمار شرکت کننده در مطالعه، 52 بیمار مرد و 51 بیمار زن بودند. میانگین سنی شرکت کننده ها 9/79±70/53 سال بود. تست شست و شو، NLDO را در 20 (19/4 درصد) بیمار تشخیص داد که به طور معنی داری در زنان بالاتر بود (0/013P=). در کل، 49 بیمار (47/54 درصد) از اپی فورا رنج می بردند به طوری که در 13 مورد (12/62 درصد) از بیماران با NLDO و 36 مورد (34/95 درصد) از بیماران بدون NLDO ثبت شد (0/068 =P). در میان بیماران با NLDO (20 مورد) ، افزایش DDT در 70 درصد (14 مورد) مشاهده شد و در میان بیماران بدون NLDO (83 مورد) ، DDT در 23 بیمار افزایش یافت که به ترتیب حساسیت و ویژگی 70 درصد و 4/73 درصد را نشان می دهد. تفاوت آماری معنی دار بین نتیجه تست PDT بیماران با و بدون NLDO وجود داشت (0/001P=).

با در نظر گرفتن شیوع بالای NLDO، ارزیابی همه بیماران که تحت جراحی کاتاراکت قرار می گیرند، اهمیت دارد. تست شست و شو به آسانی قابل دسترس است و می توان آن را به عنوان آزمون تشخیص قابل اطمینان برای کاهش خطر ابتلا به اندوفتالمیت پس از عمل کاتاراکت استفاده نمود.