جهانی شدن غربی و حکومت جهانی اسلام

به رغم گذشت بیش از یک دهه از زایش و رویش جهانی شدن(Globaliztion)یا در واقع، پروژه جهانیسازی (Globalism)، هنوز این پدیده در هاله ای از ابهام و تردید قرار دارد. این ابهام ها و تردیدها، پرسش هایی را برمی انگیزد؛ از جمله، جهانی شدن یا جهانی سازی به چه معنا است؟ و تاریخ پیدایی اصطلاح جهانی شدن یا جهانی سازی و سابقه رویکرد به آن کدام است؟ آیا در اسلام میل به جهانی شدن وجود دارد؟در صورت مثبت بودن پاسخ، آیا جهانی شدن اسلامی قابل اثبات است؟ مبانی، ویژگی ها، ساختار و ابزارهای جهانی شدن اسلامی چیست؟ البته به بخشی از این پرسش ها، پاسخ هایی کم و بیش داده شده است؛ اما به علت تنوع و تعدد این پاسخ ها، ابهام ها و اشکالات جدیدی مطرح شده اند؛ بنابراین، هر تلاشی در این باره، برای ارائه یک نتیجه فاصله گیری روشن می تواند به رفع ابهام های پیشین مدد رساند؛ هدفی که این مقاله در پی آن است.
برای دستیابی به پاسخ اقناع کننده درباره هر یک از پرسش ها و ابهام های پیش گفته، فرضیات و حدسیات ذیل قابل طرح است:1. خاستگاه و زادگاه واژه جهانی شدن در غرب است؛ ولی مهم ترین زادگاه پدیده و نه واژه جهانی شدن، در اسلام است؛2. فقط اسلام، توانایی، ویژگی،ساختار و ابزارهای لازم برای جهانی شدن را دارد.
برای تعیین درستی یا نادرستی فرضیات و حدسیات مذکور، مطالب و مباحث ذیل در این مقاله بررسی می شود:ا. تعریف جهانی شدن و تبیین تاریخ و سابقه آن؛ ب. اسلام و دیدگاه و نظریه آن درباره جهانی شدن و تشریح قابلیت ها، ساختارها و ویژگی های جهانی شدن اسلامی.