مروری تحلیلی و مقایسه ای بر روش های تعیین سختی طبقات

بسیاری از ساختمان ها در زلزله های گذشته در اثر وقوع طبقه نرم دچار خسارت و ویرانی گردیده اند. عوامل متعددی همچون ارتفاع بلندتر یا حذف تعدادی از ستون ها، حذف مهاربندی های جانبی، دیوارهای برشی و یا میانقاب ها به دلایل معماری در یکی ازطبقات به ویژه در طبقه همکف علت اصلی وقوع این پدیده به شمار می رود. بر این اساس اکثر آیین نامه های لرزه ای، ضوابطی را جهت جلوگیری از ایجاد طبقه نرم ارائه نموده اند، اکثر این ضوابط نسبت هایی را بین سختی طبقات مجاور درنظر گرفته اند لیکن روش همسانی جهت محاسبه سختی طبقات ارائه نکرده اند، اکثر پژوهش های انجام شده در خصوص سختی نیز، بر روی روش های تقریبی متمرکز بوده و کمتر به روش های دقیق و نرم افزاری پرداخته شده است. در این پژوهش نخست پدیده طبقه نرم و روش های محاسبه سختی در ادبیات بررسی و سپس شش روش دقیق (نرم افزاری) جهت محاسبه سختی طبقات از طریق تحلیل قاب های بتنی دو بعدی مطالعه گردیده است. بر اساس نتیجه تحلیل ها، روش سوم که در آن بدون هیچ گونه تغییر در مدل اصلی، نیروهایی با توزیع مثلثی مشابه نیروی زلزله بر مرکز جرم کلیه طبقات اعمال شده و از طریق محاسبه تغییرمکان نسبی هر طبقه، سختی آن طبقه محاسبه می شود، از دقت قابل قبول و کارایی مطلوبی برای طراحی سازه برخوردار می باشد.