تحلیل مقایسه ای روند بهره وری انرژی در استان های کشور

در فرایند تولید، انرژی از اصلی ترین نهاده های تولید می باشد. بنابراین، توجه به کارایی انرژی برای دست یابی به سطح بالاتر رشد ضروری است. این پژوهش، بهره وری انرژی مصرفی بخش تولیدی استان ها را با استفاده از یک مدل ناپارامتریک در چارچوب ستانده مطلوب و نامطلوب و داده های استانی سال های 1393-1385 در مناطق همگن صنعتی بررسی می کند. مقاله حاضر در پی اندازه گیری بهره وری انرژی استان های کشور از طریق اندازه گیری کارایی انرژی است به گونه ای که کارایی انرژی به عنوان نماینده ای از بهره وری انرژی اندازه گیری می شود. نتایج برآوردهای صورت گرفته این بود که نحوه استفاده از نهاده انرژی در بخش های تولیدی استان ها در سطح مطلوب نیست. در بین استان های تهران، اصفهان و خوزستان، استان خوزستان کمترین و استان اصفهان بیشترین بهره وری انرژی را دارد. در بین استان هایی که از نظر صنعتی بودن در خوشه چهارم قرار می گیرند، استان خراسان رضوی کمترین بهره وری انرژی را دارد. در بین استان هایی که در خوشه پنجم قرار دارند، استان هرمزگان پایین ترین بهره وری انرژی را دارد.