اثر خستگی بر عملکرد تیراندازان ماهر و مبتدی : نوع تکلیف و تغییرپذیری نوسانات پاسچری

از جمله عواملی که به صورت بالقوه بر میزان لرزش پاسچری و عملکرد تکالیف هدف گیری اثر می گذارد خستگی است. تحقیق حاضر با هدف تعیین اثر خستگی موضعی اندام فوقانی بر شاخص های عملکرد تیراندازان ماهر و مبتدی به عنوان تابعی از مکانیسم های اهداف فوق پاسچری و خودکاری حرکت انجام شد. بدین منظور دو گروه تیراندازان مبتدی (6 نفر) و تیراندازان ماهر (6 نفر) در طی دو 2 کوشش 60 ثانیه ای در پیش آزمون و پس از اعمال خستگی ایزوتونیک با شدت های 40% - 60% - 70% - 80% MVIC شرکت کردند. عملکرد تیراندازان براساس شاخص های سنجش خطا در موقعیت ها دو بعدی (خطای منشعب، خطای شعاعی مرکز هدف و خطای متغیر) تجزیه و تحلیل شد. از روش تجزیه و تحلیل کمی بازپیدایی (RQA) برای مقایسه ساختار پویای غیرخطی نوسانات پاسچری شرکت کنندگان در طی مراحل آزمون و از پارامتر میانه حوزه فرکانس داده های EMG و مقیاس ادراک خستگی بورگ به عنوان شاخص خستگی استفاده گردید. برای تعیین اثر شدت های خستگی بر شاخص های عملکردی و تغییرپذیری دو گروه از تحلیل واریانس با اندازه های مکرر استفاده شد. نتایج نشان داد که با افزایش شدت خستگی عملکرد تیراندازان مبتدی به طور معنی داری تغییر یافت در حالیکه عملکرد تیراندازان ماهر همسان و ثابت بود. تجزیه و تحلیل اجرای تکلیف تیراندازی با حضور خستگی نمایانگر کاهش معنی دار میانگین مولفه های تغییرپذیری نوسانات پاسچری تیراندازان ماهر در دو محور قدامی خلفی و میانی جانبی بود. بنابراین تکالیف فوق پاسچری با کانون توجه بیرونی دارای اثر قدرتمندی بر عملکرد هستند و می تواند اثرات محدودیت های فردی را در تیراندازان ماهر به حداقل برسانند.