ارزیابی اثر تنش خشکی و محلول پاشی عناصر کم مصرف بر عملکرد دو رقم سویا (Glycin Max L.) در منطقه خرم آباد

به منظور بررسی اثر خشکی و محلول پاشی عناصر کم مصرف بر عملکرد دانه، مقدار پروتیین و روغن دانه سویا، آزمایشی به صورت اسپلیت_فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 4 تکرار در سال زراعی 94-1393 در مزرعه پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم آباد اجرا شد. فاکتور تنش رطوبتی در سه سطح (آبیاری نرمال، تنش-خشکی از مرحله 50 درصد گلدهی و تنش خشکی از مرحله 50 درصد غلاف دهی که در آنها به ترتیب آبیاری در زمان اعمال 60، 120 و 120 میلی متر تبخیر از تشتک کلاس A به عنوان عامل اصلی و عامل رقم، شامل (ارقام M7 و M9) و محلول پاشی عناصر کم مصرف (آهن، روی، بر، مس، منگنز) در سه سطح (عدم محلول پاشی، محلول پاشی در مرحله50 درصد گلدهی و محلول پاشی در مرحله 50 درصد گلدهی و 50 درصد غلاف دهی) به صورت فاکتوریل، به عنوان عوامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد اثر تنش خشکی، محلول پاشی عناصرکم مصرف و رقم در سطح آماری یک درصد و اثر متقابل تنش خشکی در محلول پاشی در سطح آماری پنج درصد تاثیر معنی داری بر عملکرد دانه سویا داشتند. بطوری که بیشترین عملکرد دانه مربوط به تیمار آبیاری نرمال (بدون تنش خشکی) با میانگین 3192 کیلوگرم در هکتار و کمترین عملکرد دانه مربوط به تیمار تنش در مرحله گلدهی با میانگین 2211 کیلوگرم در هکتار بود. همچنین بیشترین عملکرد کمی و کیفی سویا در شرایط بدون تنش، محلول پاشی در دو مرحله 50 درصدگلدهی و 50 درصد غلاف دهی و رقم M7 حاصل شد و حساس ترین مرحله رشدی سویا نسبت به تنش خشکی مرحله گلدهی تشخیص داده شد.