تبیین مدل ساختاری روابط متقابل ابعاد انگیزش کلر با ویژگی های شخصیتی در دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران

عملکرد تحصیلی دانشجویان به عنوان شاخص عمده سنجش کیفیت آموزش عالی، یکی از ابعاد مهم نظام آموزش عالی کشور ما می باشد که از موارد تاثیرگذار بر آن شخصیت و انگیزه ی بالای دانشجویان است. لذا این پژوهش با هدف تبیین مدل ساختاری روابط متقابل ابعاد انگیزشی کلر با ویژگی های شخصیتی دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران انجام گرفت.

این مطالعه از نوع توصیفی همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان پزشکی مقطع علوم پایه دانشکده پزشکی و پردیس بین الملل دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال تحصیلی 96-97 بودند که تعداد 412 نفر از آن ها به عنوان نمونه پژوهش به صورت طبقه ای خوشه ایانتخاب شدند. برای به دست آوردن مدل ساختاری از پرسشنامه های انگیزش کلر و شخصیت نئو استفاده شد و داده ها با نرم افزارهای SPSS و Amos مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها نشان داد دو متغیر انگیزش و شخصیت با یکدیگر همبستگی مثبت داشتند (292/0=r و 001/0P<) و مولفه ی رضایت و برون گرایی با داشتن بالاترین بار عاملی به ترتیب دارای بیشترین همبستگی با انگیزش و شخصیت بودند. در مدل ساختاری به دست آمده تنها بین مولفه ی تجربه پذیری با مولفه ی توجه ارتباط مستقیم دیده شد و سایر مولفه های شخصیت با مولفه های انگیزش دارای ارتباط غیر مسقیم بودند.

به سبب ثبات بیشتر ویژگی های شخصیتی، اساتید در هنگام انتخاب روش آموزشی باید به ویژگی های شخصیتی افراد توجه بیشتری داشته باشند. توجه به ابعاد انگیزشی کلر در آموزش سبب می شود اساتید برای افزایش انگیزه دانشجویان شرایط یادگیری را بهبود بخشند و کیفیت روش آموزش را افزایش دهند تا دانشجویان بتوانند متناسب با با ویژگی های شخصیتی خود به موفقیت دست یابند.