نقش مولفه های برنامه درسی پنهان در سازگاری حرفه ای دانشجویان دانشگاه تبریز

برنامه درسی پنهان از موضوعات اساسی برنامه ریزی درسی است که تاثیرات آن بر دانش، نگرش و رفتار دانشجویان در اغلب موارد از برنامه درسی رسمی بیشتر است. از این رو، پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش مولفه های برنامه درسی پنهان در سازگاری حرفه ای دانشجویان دانشگاه تبریز انجام یافته است. پژوهش حاضر به شیوه توصیفی- همبستگی انجام گرفته است. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه تبریز در سال تحصیلی 97-96 می باشد که حجم نمونه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای، 380 نفر برآورد و انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل: 1. پرسشنامه محقق ساخته 11 مولفه ای برنامه درسی پنهان با ضریب پایایی 97/0 و 2. پرسشنامه 2 مولفه ای و 34 گویه ای سازگاری حرفه ای پورکبیریان با ضریب پایایی 93/0 است که روایی پرسشنامه ها توسط اساتید گروه علوم تربیتی تایید شدند. داده های گردآوری شده با استفاده از آزمون t تک نمونه ای و ضریب همبستگی کانونی تجزیه و تحلیل شدند. میانگین های بدست آمده در مولفه های برنامه درسی پنهان و سازگاری حرفه ای در اغلب موارد بالاتر از میانگین نظری بود. ریشه کانونی هر دو متغیر، از لحاظ آماری معنادار بود که برای ریشه اول ضریب همبستگی 37/0 و برای ریشه دوم 21/0 می باشد. بنابراین در ریشه کانونی اول، ابعاد برنامه درسی پنهان 16 درصد، و در ریشه کانونی دوم 5 درصد از تغییرات سازگاری شغلی را تبیین می کند. با توجه به شاخص های واریانس استخراج شده و همپوشی می توان نتیجه گرفت که در ریشه دوم، متغیرهای پیش بین و ملاک ارتباط بسیار ضعیفی با همدیگر دارند و قابل تبیین و تفسیر نیست.