نوع و محتوی ترانه های کار در استان کردستان

بخشی از دانش عامیانه در ترانه های اجتماعی انعکاس می یابد. ترانه های اجتماعی بسیار متنوع هستند. نوعی از ترانه های اجتماعی کارنواها یا ترانه های کار هستند. ترانه های کار، نواهایی هستند که مردان و زنان در حین کار و یا برای کار و ثمره آن به صورت فردی یا جمعی می خوانند. هدف این تحقیق از سویی طبقه بندی ترانه های کار در مناطق کردنشین وتحلیل بازنمایی ساختار اجتماعی در آن ها از دگر سو است. بعد نظری این تحقیق ریشه در نظریه های فلکلور دارد. روش مطالعه این تحقیق شامل مطالعه اسنادی، کار میدانی و انجام مصاحبه با ترانه خوانان کار در مناطق مختلف استان کردستان بوده است. نتایج این مطالعه نشان داد که تنوع ترانه های کار بسیار زیاد است و طبقه بندی مستدل آن ها کاری ضروری است. دوما محتوی ترانه ها حاکی است که این آواها هنری اجتماعی هستند که توسط افراد عادی و در جریان امور زندگی و برای ناکامی های فردی و اجتماعی، حسرت ها و تمناهای زندگی خوانده می شوند. این ترانه ها در حین تلاش و کوشش و کمتر در اوقات فراغت اجرا می شوند. شاعر ابیات و همچنین هنرمندان آن غالبا ناشناخته اند. ترانه ها اغلب به صورت فردی و گاه بصورت جمعی خوانده می شوند. اکثر این ترانه ها مربوط به مشاغل سنتی و فقط یک مورد آن مربوط به وضعیت پیشا صنعتی است. ترانه ها بازتاب شرایط متنوع اجتماعی، نوع شغل و تولید و مشکلات آنان و در عین حال نشانه ای از رویاروی مدرنیته مهاجم با سنت های قدیمی است که در دست مردمانی بدون انتخاب گیر افتاده اند.