پیش بینی صمیمیت اجتماعی بر اساس هوش معنوی با میانجی گری نقش سبک هویت اطلاعاتی در دانشجویان

پژوهش حاضر با هدف بررسی پیش بینی صمیمیت اجتماعی بر اساس هوش معنوی با میانجی گری نقش سبک هویت اطلاعاتی در دانشجویان انجام شد. پژوهش حاضر توصیفی از نوع توصیفی-همبستگی است. جامعه ی آماری کلیه ی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال تحصیلی 1395-1396بود، که 300 نفر به صورت نمونه گیری خوشه ایتصادفی انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه صمیمیت اجتماعی میلر، پرسشنامه هوش معنوی و پرسشنامه سبک هویت برزونسکی استفاده شد. بین هوش معنوی و سبک جهت گیری اطلاعاتی (449/0 r=، 001/0p<). بین سبک جهت گیری اطلاعاتی و صمیمیت اجتماعی رابطه مثبت معناداری وجود داشت (154/0 r=، 007/0p<). بین صمیمیت اجتماعی و هوش معنوی رابطه ی معناداری وجود نداشت. در تحلیل مسیر، هوش معنوی به صورت مستقیم (44/0 β=) بر سبک هویت اطلاعاتی و به صورت غیر مستقیم (06/0 β=) بر صمیمیت اجتماعی اثر گذار بود. همچنین سبک هویت اطلاعاتی به صورت مستقیم (15/0 β=) بر صمیمیت اجتماعی اثر گذار بود. اگر چه مجذور کای معنادار نبود (353/0= χ2) نتایج حاصل به شاخص های نیکویی برازش قابل قبول منجر شد که نشان داد مدل فرض شده با داده های مشاهده شده برازش دارد. شاخص هایCFI و RMSEA به ترتیب برابر 99/0 و 0001/0 بودند. نتایج این مطالعه از این نظریه حمایت می کند که هوش معنوی بر صمیمیت اجتماعی با میانجی گری سبک هویت اطلاعاتی اثر غیر مستقیم دارد.