تاثیرات دو شیوه تمرینی ترکیبی (قدرتی-هوازی) و سرعتی شدید بر پارامترهای جدید خطر قلبی-متابولیکی در زنان مبتلا به دیابت نوع 2

هدف این مطالعه بررسی اثرات تمرینات مختلف ورزشی بر پروفایل لیپیدی، نمره سندروم متابولیکی، محصول تجمع چربی و شاخص چربی احشایی در زنان مبتلابه دیابت نوع 2 بود. 52 زن مبتلابه دیابت نوع 2 (سن: 60-45 سال و سطوح هموگلوبین A1c≥ 5/6 درصد) به صورت تصادفی در سه گروه: سرعتی شدید (17=n) ، ترکیبی (17=n) و کنترل (18=n) قرار گرفتند. تمرینات ورزشی به مدت 10 هفته اجرا شد. پروفایل لیپیدی، نمره سندروم متابولیکی، شاخص چربی احشایی و محصول تجمع چربی قبل و 10 هفته بعد از پروتکل تمرین اندازه گیری شد. به منظور مقایسه های درون گروهی از آزمون تی وابسته و برای مقایسه بین گروهی ازآنوا یک طرفه استفاده شد. تنها سطوح لیپوپروتئین کم چگال (02/0P=) و کلسترول (001/0P<) در گروه سرعتی شدید کاهش معنی داری داشت. مقایسه بین گروهی لیپوپروتئین پر چگال و کم چگال و تری گلیسیرید تفاوت معنی داری نشان نداد (05/0P>) ؛ میزان کلسترول بین گروهی در هر دو گروه تمرینی کاهش معنی دار داشت (001/0P=). نمره سندروم متابولیکی در گروه سرعتی شدید کاهش معنی داری داشت (001/0P<). در نتایج بین گروهی تغییر معنی داری بین گروه (ترکیبی و سرعتی شدید) و (سرعتی شدید و کنترل) مشاهده شد (001/0P<). تغییرات معنی داری در محصول تجمع چربی (001/0=P) و شاخص چربی احشایی (001/0P<) در گروه سرعتی شدید و گروه ترکیبی (001/0P<) و (002/0=P) مشاهده شد، بیشترین تغییرات بین گروهی در گروه سرعتی شدید برای هر دو شاخص مشاهده شد. هر دو شیوه تمرینی تاثیرات مثبتی در کاهش عوامل خطر قلبی عروقی داشتند، ازاین رو برای نتایج بهتر، تمریناتی با دوره طولانی تر و شدت بیشتر پیشنهاد می شود.