تاریخ ملی در اندیشه ی تاریخ نگاران ایرانی عربی نویس

با ظهور اسلام، زبان عربی به عنوان زبان دین و سیاست، به زبان علمی و تمدن اسلامی تبدیل شد.فتح ایران به وسیله ی مسلمانان، موجب شد که اغلب ایرانیان، اسلام و زبان عربی را به عنوان دین و زبان جدید و بخشی از هویت نوین خود پذیرفته و در تدوین و توسعه ی زبان عربی و گسترش دین اسلام نقش موثری ایفا نمایند.ایرانیان تازه مسلمان، به خوبی، بین هویت اسلامی و ایرانی خود پیوند برقرار کرده و با زبان جهانی اسلام و تمدن اسلامی به نگارش تاریخ روی آوردند.انتقال ویژگی های هویتی ایرانیان، تنها از طریق نوشتن تاریخ میسر بود و برای آنکه مخاطبان سراسر قلمرو جهان اسلام از مرزهای چین تا کوه های پیرنه در فرانسه با آن آشنا شوند، مورخان ایرانی ناگزیر به استفاده از زبان و ادبیات عرب بودند، و همین انعکاس حضور تاریخی و نمایش تجربیات و توان فکری و معنوی، آن چیزی است که ما به عنوان ضرورت تلاش و کوشش برای انتقال تاریخ ملی از طریق زبان عربی مورد بحث قرار می دهیم.