بررسی نمره همدلی با بیمار و عوامل مرتبط با آن در دانشجویان کارشناسی اتاق عمل

پیش

همدلی اساس ارتباط مراقبین درمانی با بیماران است که در فضای پراسترس و تکنولوژی محور اتاق عمل نتایج مطلوبی برای بیماران دارد. تعیین نمره همدلی با بیمار در دانشجویان اتاق عمل می تواند به پی بردن به نواقص موجود و تقویت این مهارت کمک نماید. لذا هدف از پژوهش حاضر، بررسی نمره همدلی با بیمار و عوامل مرتبط با آن در دانشجویان کارشناسی اتاق عمل است.

این مطالعه مقطعی از نوع توصیفی–تحلیلی در سال تحصیلی 97-1396 بر روی 110 نفر از دانشجویان سال های اول تا چهارم رشته اتاق عمل که به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شده بودند در دانشکده پرستاری-مامایی اصفهان انجام شد. ابزار پژوهش، پرسشنامه همدلی با بیمار جفرسون نسخه مربوط به دانشجویان حرفه های مختلف سلامت (JSE-HPS) بود که توسط نمونه ها تکمیل شد. تجزیه و تحلیل داده ها با آمار توصیفی و آزمون های آماری در نرم افزار SPSS. 22 انجام شد.

میانگین نمره کل همدلی با بیمار در دانشجویان اتاق عمل 2/14±2/89 و میانگین نمرات ابعاد همدلی شامل: اتخاذ دیدگاه 5/5±06/55، مراقبت همدلانه 01/12±3/26 و خود را بجای بیمار نهادن 3/2±8/7 بود. بین نمره کل همدلی با ویژگی های دموگرافیک نمونه ها، ارتباط معنی داری مشاهده نشد.
بحث و

نمره همدلی با بیمار در دانشجویان کارشناسی اتاق عمل در محدوده متوسط بود. بنابراین آموزش همدلی به دانشجویان این رشته باید موردتوجه قرار گیرد. ازآنجاکه ارتباط بین نمره همدلی با ویژگی های دموگرافیک معنی دار نشد، نتیجه گیری قطعی در این خصوص به مطالعات بیشتری نیاز دارد.