بررسی بیوانفورماتیک ژن های خانه دار در افتراق مایکوباکتریوم های سریع الرشد

مایکوباکتریوم های سریع الرشد (RGM: Rapid Growing Mycobacterium) قادر هستند عفونت های ریوی، لنفاوی، پوست و بافت نرم را در انسان به وجود آورند. ما می توانیم با استفاده از ژن های خانه دار، این گروه از باکتری ها را شناسایی کنیم. در این ارتباط، هدف از پژوهش حاضر مقایسه و ارزیابی سه ژن خانه دار در شناسایی و طبقه بندی برخی از مایکوباکتریوم های سریع الرشد با استفاده از درخت فیلوژنیک بود. برای انجام این مطالعه ابتدا توالی های سه ژن 16SrRNA، hsp65و rpoBبرای 10 گونه سریع الرشد مایکوباکتریومی از پایگاه های NCBI (National Center for BiotechnologyInformation) ، RDP (RemoteDesktopProtocol) و EMBL (EuropeanMolecularBiologyLaboratory) دریافت شد. سپس این توالی ها توسط نرم افزار CustalWهم طراز گردیدند و درخت فیلوژنیک با استفاده از برنامه MEGA5ترسیم گشت. بر مبنای نتایج، الگوی شناسایی و افتراق هر ژن متفاوت بود. ژن 16SrRNAقادر به شناسایی و افتراق مایکوباکتریوم های سریع الرشد بیماری زایی چون مایکوباکتریوم آبسسوس (Abscessus) و چلونه (Chelonei) نبود. به طور کلی، ژن rpoBنسبت به سایر ژن ها بهتر عمل کرد؛ اگرچه قادر به شناسایی مایکوباکتریوم نووکاسترنس (novocastrense) نبود. به منظور شناسایی کامل و صحیح مایکوباکتریوم های سریع الرشد باید هر سه ژن 16SrRNA، rpoBو hsp65به طور همزمان مورد مطالعه قرار گیرند.